Iłarion Tarnawski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1889 |
---|---|
Data śmierci | |
Poseł V kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna | Koło ukraińskie |
Iłarion Tarnawski, ukr. Іларіон Тарнавський, pol. Hilary Tarnawski (ur. 1889 we wsi Bykowi, zm. 1940) – ukraiński działacz społeczny i polityczny, poseł na Sejm RP V kadencji (1938–1939).
Urodził się jako syn Aleksego we wsi Bykowi w okolicach Sambora. Był rolnikiem. Działał w organizacji Proswita.
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939, został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD 21 listopada 1939 w rodzinnej wsi. Był przetrzymywany w więzieniu w Samborze przez trzy miesiące. Został zamordowany przez NKWD prawdopodobnie na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 56/2-90 oznaczony numerem 2896)[1]. Ofiary tej zbrodni zostali pochowani na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni. Biograf Mychajło Kostiw, podał, że Iłarion Tarnawski miał został zamordowany w połowie 1941 w ramach masakr więziennych przeprowadzanych przez NKWD po ataku III Rzeszy na ZSRR po ataku Niemiec na ZSRR[2]
Na wiosnę 1940 jego żona Maria i pięć córek zostały deportowane na obszar obecnego Kazachstanu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 97. [dostęp 2014-10-27].
- ↑ Михайло Костів: Повертаємо забуті імена. Іларіон Тарнавський - посол Польського Сейму від Галичини. W: Батьківське світло (с і м е й н і с п о г а д и). Kijów: Видавництво імені Олени Теліги, 2002, s. 217-220. (ukr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 454 Biogram Iłarion Tarnawśkyj, Hilary Tarnawski
- Михайло Костів: Повертаємо забуті імена. Іларіон Тарнавський - посол Польського Сейму від Галичини. W: Батьківське світло (с і м е й н і с п о г а д и). Kijów: Видавництво імені Олени Теліги, 2002, s. 217-220. (ukr.).