IC 434 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mgławice IC 434 (z prawej) i Płomień (z lewej, poniżej środka). Jasna gwiazda na lewo od środka zdjęcia to Alnitak. | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 1 lutego 1786 |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór | |
Typ | |
Rektascensja | 05h 41m 00s |
Deklinacja | –02° 30′ 00″ |
Jasność pozorna mgławicy | 11,0m |
Rozmiary kątowe | 60,00' × 10,0' |
Charakterystyka fizyczna |
IC 434 – obszar H II oraz mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Oriona. Została odkryta 1 lutego 1786 roku przez Williama Herschela[1]. Mgławica ta znajduje się za Mgławicą Koński Łeb i ją rozświetla.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- IC 434 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- IC 434 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- IC 434 w bazie SIMBAD (ang.)
- IC 434 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)