Imersja (optyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Imersja, immersja (z łac. immergo – zanurzam) – metoda stosowana w mikroskopii w celu zwiększenia zdolności rozdzielczej mikroskopu optycznego.

Polega ona na wypełnieniu przestrzeni pomiędzy preparatem a obiektywem mikroskopu przeźroczystym płynem (cieczą imersyjną) o współczynniku załamania 1,5 -1,6. Zapobiega to rozpraszającemu załamywaniu się światła po przejściu ze środowiska optycznie gęstszego (szkła) do środowiska optycznie rzadszego (powietrza) i zaciemnieniu pola widzenia (skutkuje załamaniem światła do środka soczewki, zwiększana jest apertura liczbowa obiektywu mikroskopu).

Obiektyw z cieczą imersyjną potocznie nazywany jest soczewką imersyjną.

Bibliografia

Słownik fizyczny, LechL. Jakubowski, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1984, ISBN 83-214-0053-1, OCLC 749487296 .