Imienin (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||
1921–1928[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | (1919–20: okręg brzeski) | ||
Powiat | |||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
52°14′24,0000″N 24°54′36,0000″E/52,240000 24,910000 |
Imienin – dawna gmina wiejska istniejąca do 1928 roku w woj. poleskim II Rzeczypospolitej (obecnie na Białorusi). Siedzibą władz gminy był Imienin (325 mieszk. w 1921 roku[2]).
Początkowo gmina należała do powiatu kobryńskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu drohickiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[3]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa poleskiego. 1 stycznia 1926 roku część obszaru gminy Imienin przyłączono do gminy Braszewicze[4].
Gminę zniesiono 18 kwietnia 1928 roku, a jej obszar włączono do gmin Chomsk i Braszewicze[5].
Nie mylić z gminą Imielin.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 47
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 129, poz. 932
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452