Imienin (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Imienin
gmina wiejska
1921–1928[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg poleski)
1921–28: poleskie

Powiat

do 1920: kobryński
1920–28: drohicki

Populacja (1921)
• liczba ludności


2088[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

17

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Imienin”
52°14′24,0000″N 24°54′36,0000″E/52,240000 24,910000

Imienin – dawna gmina wiejska istniejąca do 1928 roku w woj. poleskim II Rzeczypospolitej (obecnie na Białorusi). Siedzibą władz gminy był Imienin (325 mieszk. w 1921 roku[2]).

Początkowo gmina należała do powiatu kobryńskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu drohickiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[3]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa poleskiego. 1 stycznia 1926 roku część obszaru gminy Imienin przyłączono do gminy Braszewicze[4].

Gminę zniesiono 18 kwietnia 1928 roku, a jej obszar włączono do gmin Chomsk i Braszewicze[5].

Nie mylić z gminą Imielin.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  3. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 47
  4. Dz.U. z 1925 r. nr 129, poz. 932
  5. Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452