Indywidualne mistrzostwa Ukrainy na żużlu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Indywidualne mistrzostwa Ukrainy na żużlu – rozgrywany od 1961 roku cykl turniejów, mających na celu wyłonienie najlepszych żużlowców na Ukrainie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze zawody o tytuł indywidualnego mistrza Ukrainy odbyły się w dniach 1-2 lipca 1961 roku na rówieńskim Mototreku. Brało w nich udział 13 zawodników reprezentujących obwody: wołyński, rówieński i tarnopolski. Pierwszego dnia zawody wygrał Borys Sawojski, zdobywając 11 punktów, kolejnego dnia niepokonany był Wiktor Trofimow, który zdobył 12 punktów, a zdobyte poprzedniego dnia 9 punktów pozwoliło mu na zajęcie 1. miejsca w klasyfikacji końcowej. O jeden punkt mniej w końcowym rozrachunku zdobył Witalij Szyło, trzeci był Sawojski. Wszyscy zawodnicy reprezentowali miejscowy klub[1].

Medaliści

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
1961 Równe Wiktor Trofimow Witalij Szyło Borys Sawojski [2]
1962 Równe Borys Sawojski Wiktor Trofimow Panas Kowalczuk [2]
1963 Równe Panas Kowalczuk Wiktor Trofimow Wiktor Owczynnikow
1964 Czerniowce Wiktor Trofimow Jurij Zahład´ko Panas Kowalczuk [2]
1965 Równe Wiktor Trofimow Leonid Drobiazko Serhij Latosinski
1966 Równe Wiktor Trofimow Leonid Drobiazko Serhij Latosinski
1967 Równe Serhij Latosinski Wiktor Trofimow Leonid Drobiazko
1968 Równe Anatolij Rajewski Serhij Latosinski Jewhenij Michel
1969 Równe Wiktor Trofimow Leonid Drobiazko Hryhorij Chłynowski [3]
1970 Donieck Hryhorij Chłynowski Borys Kopyłow Wiktor Weduta
1971 Donieck Ołeh Miszurow Borys Kopyłow Ołeh Dziadyk
1972 Połtawa Ołeh Dziadyk Wołodymyr Rożanczuk Borys Horka
1973 Równe Borys Kopyłow Wołodymyr Rożanczuk Wiktor Snieżkow
1974 Czerwonogród Anatolij Mironow Wołodymyr Rożanczuk Wasyl Muraszko
1975 Czerwonogród Anatolij Mironow Wasyl Muraszko Pawło Chłynowski
1976 Czerwonogród Wołodymyr Rożanczuk Anatolij Mironow Ołeh Dziadyk
1977 Czerwonogród Anatolij Mironow Anatolij Frołow Anatolij Rajewski
1978 Czerwonogród Anatolij Frołow Wołodymyr Rożanczuk Anatolij Mironow
1979 Czerwonogród Hryhorij Chłynowski Anatolij Żabczyk Wiktor Trofimow
1980 Czerwonogród Anatolij Frołow Wiktor Surchajew Roman Łucan
1981 Czerwonogród Anatolij Mironow Petro Bryciuk Wiktor Snieżkow
1982 Czerwonogród Wołodymyr Trofimow Wiktor Trofimow Ołeksandr Korszakow
1983 Czerwonogród Ołeksandr Klimantow Anatolij Frołow Wołodymyr Trofimow
1984 Równe Wiktor Kuzniecow Wołodymyr Trofimow Ołeksandr Klimantow
1985 Równe Wiktor Kuzniecow Anatolij Żabczyk Wiktor Surchajew
1986 Sewastopol Anatolij Żabczyk Serhij Terszak Wiktor Snieżkow
1987 Połtawa Ołeksandr Kostenko Bachtijar Alijew Wiktor Trofimow
1988 Równe Ihor Zwieriew Wiktor Pastuchow Wołodymyr Kołodij
1989 Sewastopol Wołodymyr Trofimow Ihor Zwieriew Borys Ihnatow
1990 Sewastopol Flur Kalimullin Ołeksandr Latosinski Ołeksandr Klimantow
1991 Czerwonogród Wołodymyr Kołodij Ihor Jepifanow Borys Ihnatow
1992 Czerwonogród Wołodymyr Trofimow Serhij Terszak Ołeksandr Latosinski
1993 Ihor Marko Wołodymyr Trofimow Ihor Zwieriew
1994 Czerwonogród Wołodymyr Kołodij Ihor Marko Ihor Borysenko
1995 Wołodymyr Kołodij Ihor Marko Ołeksandr Latosinski
1996 Równe Ihor Marko Wołodymyr Trofimow Ołeksandr Latosinski
1997 Równe Ołeksandr Latosinski Wołodymyr Trofimow Wołodymyr Kołodij
1998 Równe Ołeksandr Latosinski Wołodymyr Trofimow Wołodymyr Kołodij
1999 Mistrzostw nie rozegrano.
2000 Równe Ołeksandr Latosinski Ołeksandr Borodaj Ihor Borysenko
2001 Lwów Ihor Marko Ołeksandr Latosinski Ihor Borysenko
2002 Ołeksandr Latosinski Ihor Marko Ihor Borysenko
2003 Ołeksandr Latosinski Ihor Borysenko Petro Fedyk
2004 Wołodymyr Trofimow Ołeh Nemczuk Ołeksandr Borodaj
2005 Równe Andrij Karpow Serhij Seńko Ołeh Nemczuk
2006 Czerwonogród Ihor Marko Andrij Karpow Ołeksandr Borodaj
2007 Jarosław Poluchowycz Wołodymyr Tejheł Andrij Karpow
2008 Czerwonogród Ołeksandr Łoktajew Ołeksandr Borodaj Jarosław Poluchowycz [4]
2009 Równe Andrij Karpow Wołodymyr Dubinin Kyryło Cukanow [5]
2010 Ołeksandr Borodaj Ołeksandr Łoktajew Wołodymyr Dubinin [6]
2011 Czerwonogród Kyryło Cukanow Ołeksandr Łoktajew Andrij Kobrin [7]
2012 Czerwonogród Ołeksandr Łoktajew Andrij Karpow Kyryło Cukanow [8]
2013 Wozniesieńsk Andrij Kobrin Wołodymyr Trofimow Ołeksandr Borodaj
2014 Mistrzostw nie rozegrano.
2015 Równe Wiktor Trofimow mł. Stanisław Melnyczuk Witalij Łysak
2016 Stanisław Melnyczuk Dmytro Mostowik Witalij Łysak [9]
2017 Stanisław Melnyczuk Dmytro Mostowik Andrij Kobrin [10]
2018 Równe Mistrzostw nie rozegrano.
2019 Równe Ołeksandr Łoktajew Andrij Karpow Andrij Kobrin
2020 Mistrzostw nie rozegrano.
2021 Równe Ołeksandr Łoktajew Polska Wiktor Trofimow mł.[a] Witalij Łysak [11]
2022 Mistrzostw nie rozegrano.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gorka, Speedway: 55 чемпіонатів України. Коротка історія. [online], Speedway, 2018 [dostęp 2022-06-30].
  2. a b c Gorka, Speedway: 55 чемпіонатів України. Коротка історія. [online], Speedway, 2018 [dostęp 2022-06-30].
  3. Gorka, Speedway: 19-20 липня 1969 року. Фінал особисто-командного чемпіонату України. Ровно. Мототрек. [online], Speedway, 2018 [dostęp 2022-06-30].
  4. Локтаєв переможець! [online], speedway-rivne.at.ua [dostęp 2022-06-30].
  5. ФИНАЛ ИНДИВИДУАЛЬНОГО ЧЕМПИОНАТА УКРАИНЫ [online], speedway-rivne.at.ua [dostęp 2022-06-30].
  6. Wirtualna Polska Media, Borodaj mistrzem Ukrainy. Groźny upadek Karpowa [online], sportowefakty.wp.pl, 10 września 2010 [dostęp 2022-06-30] (pol.).
  7. W Anglii Ward, Na Ukrainie Kobrin w formie [online], trojmiasto.pl, 23 kwietnia 2011 [dostęp 2022-06-30] (pol.).
  8. ДОЖДЯ НЕ БЫЛО. БЫЛА БОРЬБА... [online], speedway-rivne.at.ua [dostęp 2022-06-30].
  9. eSpeedway.pl | To co kochasz - żużel [online], www.espeedway.pl [dostęp 2022-06-30].
  10. Wirtualna Polska Media, Stanisław Mielniczuk mistrzem Ukrainy [online], sportowefakty.wp.pl, 8 października 2017 [dostęp 2022-06-30] (pol.).
  11. Łoktajew Mistrzem Ukrainy! Jędrzejewski i Orwat poza podium [online], Aktualności żużlowe, informacje o żużlu, 26 sierpnia 2021 [dostęp 2022-06-30] (pol.).
  1. Zawodnik w 2017 roku uzyskał polskie obywatelstwo.