Inna Ryskal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Inna Ryskal
Инна Рыскаль
İnna Rıskal
Pełne imię i nazwisko

Inna Walerjewna Ryskal

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1944
Baku

Wzrost

172 cm

Pozycja

atakująca

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1961–1976  ZSRR
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
złoto Meksyk 1968 piłka siatkowa
(turniej halowy)
złoto Monachium 1972 piłka siatkowa
(turniej halowy)
srebro Tokio 1964 piłka siatkowa
(turniej halowy)
srebro Montreal 1976 piłka siatkowa
(turniej halowy)
Mistrzostwa świata
złoto Bułgaria 1970
srebro ZSRR 1962
srebro Meksyk 1974
Puchar świata
złoto Urugwaj 1973
Mistrzostwa Europy
złoto Rumunia 1963
złoto Turcja 1967
złoto Włochy 1971
Uniwersjada
złoto Budapeszt 1965 piłka siatkowa
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Inna Walerjewna Ryskal (ros. Инна Валерьевна Рыскаль, azer. İnna Valeryevna Rıskal; ur. 15 czerwca 1944 w Baku) – radziecka siatkarka pochodząca z Azerbejdżanu, czterokrotna medalistka olimpijska[1], wielokrotna medalistka mistrzostw świata i mistrzostw Europy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Ryskal zaczęła uprawiać piłkę siatkową wraz z lekkoatletyką w wieku 12 lat. Jej pierwszym trenerem był Şamil Şamxalov. Z czasem zdecydowała się skupić na siatkówce. W 1960 roku, w wieku 15 lat zagrała pierwszy mecz w reprezentacji juniorów, a w 1961 dostała powołanie do kadry seniorskiej[2].

Radziecka strategia opierała się na czystej mocy – zawodniczkach ofensywnych. Ryskal była atakującą zespołu, jej przydomek „burza kaspijska” (ros. каспийская гроза, kaspijskaja groza) w pełni odzwierciedlał jej możliwości w ataku[2].

Ryskal czterokrotnie wystąpiła na letnich igrzyskach olimpijskich grając przy tym we wszystkich meczach. Wraz z drużyną zdobyła dwa złote (1968 w Meksyku i 1972 w Monachium) i dwa srebrne medale (1964 w Tokio i 1976 w Montrealu)[3]. Trzykrotnie zdobywała złote medale mistrzostw Europy, w 1963, 1976 i 1971[4]. Na mistrzostwach świata trymowała raz – w 1970 w Bułgarii, a także dwukrotnie zdobywała wicemistrzostwo w 1962 w ZSRR i w 1974 w Meksyku[5][6]. Wraz z reprezentacją zwyciężyła także w pucharze świata 1973. Ponadto jest również złotą medalistką letniej uniwersjady 1965[5].

W 2000 została uhonorowana członkostwem w galerii sław piłki siatkowej – Volleyball Hall of Fame. W owym czasie była samodzielną rekordzistką pod względem liczby zdobytych medali w piłce siatkowej[2].

Grała w bakijskim klubie Nieftjanik/Niefticzi. W mistrzostwach Związku Radzieckiego tryumfowała w 1976, zdobyła wicemistrzostwo w 1967 oraz zajęła trzecie miejsce w 1966 i 1972[5].

Za osiągnięcia sportowe została wyróżniona tytułem Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w 1968 i odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy[5].

Mieszka w Korolowie nieopodal Moskwy[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Inna Ryskal. olympic.org. [dostęp 2020-04-17]. (ang. • fr.).
  2. a b c Inna Ryskal. volleyhall.org. [dostęp 2020-04-17]. (ang.).
  3. Inna Ryskal. sports-reference.com. [dostęp 2020-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  4. Volleyball - Europameisterschaften (Damen). sport-komplett.de. [dostęp 2020-04-17]. (niem.).
  5. a b c d e Инна Рыскаль. infosport.ru. [dostęp 2020-04-17]. (ros.).
  6. Volleyball - Weltmeisterschaften (Damen). sport-komplett.de. [dostęp 2020-04-17]. (niem.).