Instrukcja przypisania – Wikipedia, wolna encyklopedia

Instrukcja przypisania w językach programowania to rodzaj przypisania stanowiący odrębną instrukcję w kodzie źródłowym, w której do pewnej lokacji (l-wartości) przypisuje się wartość, która będzie w niej przechowywana.

Przykłady

Przypisanie wartości 5 do zmiennej x w języku Pascal:

x := 5;

Przypisanie wartości 10 do zmiennej x w języku C++:

x = 10;