Iwan Swiryd – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Iwan Uładzimirawicz Swiryd |
---|---|
Data urodzenia | 5 czerwca 1942 |
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres | od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna | Zjednoczona Partia Obywatelska, Partia Agrarna, |
Następca | wybory nie odbyły się |
Iwan Uładzimirawicz Swiryd (biał. Іван Уладзіміравіч Свірыд[a], ros. Иван Владимирович Свирид, Iwan Władimirowicz Swirid; ur. 5 czerwca 1942 w Wieletowie) – białoruski nauczyciel, dyrektor sowchozu i polityk, członek opozycyjnej Zjednoczonej Partii Obywatelskiej, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i praca
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 5 czerwca 1942 roku we wsi Wieletowo, na terytorium okupowanym przez III Rzeszę, w Komisariacie Generalnym Białoruś Komisariatu Rzeszy Wschód[b] (obecnie w rejonie korelickim rejonu grodzieńskiego Białorusi). W 1966 roku ukończył Białoruski Uniwersytet Państwowy. W latach 1973–1978 pracował jako nauczyciel, kierownik ds. nauczania w Niepełnej Szkole Średniej w Wornianach, dyrektor Szkoły Średniej w Rytaniu w rejonie ostrowieckim. W latach 1978–1984 był wicedyrektorem, sekretarzem komitetu Komunistycznej Partii Białorusi. W latach 1984–1989 pełnił funkcję dyrektora sowchozu „Rytanskij”. W latach 1989–1996 pracował jako dyrektor Szkoły Średniej w Michaliszkach w rejonie ostrowieckim. Wchodził w skład Zjednoczonej Partii Obywatelskiej, był członkiem Komitetu Narodowego tej partii[1]. W 1995 roku był członkiem Partii Agrarnej[2].
Działalność parlamentarna
[edytuj | edytuj kod]W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Ostrowieckiego Okręgu Wyborczego Nr 115[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[3], a potem zastępcy przewodniczącego[1] Stałej Komisji ds. Edukacji, Nauki i Kultury[4]. Należał do frakcji agrariuszy. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z Bundestagiem Republiki Federalnej Niemiec[5]. W czasie kryzysu politycznego w 1996 roku podpisał wniosek do Sądu Konstytucyjnego Republiki Białorusi o impeachment prezydenta Alaksandra Łukaszenki. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Iwan Swiryd jest wdowcem. Jest prawosławny[1]. W 1995 roku mieszkał we wsi Michaliszki w rejonie ostrowieckim[2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Іван Уладзімеравіч Сьвірыд (czyt. Iwan Uładzimierawicz Świryd).
- ↑ Jednostka administracyjna istniejąca de facto. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w gminie Turzec powiatu stołpeckiego województwa nowogródzkiego II Rzeczypospolitej, pod okupacją III Rzeszy. Z punktu widzenia władz ZSRR – w rejonie korelickim obwodu baranowickiego Białoruskiej SRR, pod okupacją III Rzeszy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kto… ↓, s. 249
- ↑ a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
- ↑ a b С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №33-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-16)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.