Izabela Kowalewska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izabela Kowalewska

Data urodzenia	23 września 1969
Pozycja	bramkarka
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1991–1993 Start Elbląg 1995–1998 Montex Lublin JKS Jarosław
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1991–1997  Polska 73

Izabela Kowalewska, z d. Baranowska. secundo voto Torchała (ur. 23 września 1969) – polska piłkarka ręczna, bramkarka, wielokrotna mistrzyni i reprezentantka Polski.

Była wychowanką MKS Truso Elbląg, a następnie zawodniczką Startu Elbląg, z którym zdobyła mistrzostwo Polski w 1992, wicemistrzostwo Polski w 1991 i brązowy medal mistrzostw Polski w 1993. Następnie reprezentowała barwy Montexu Lublin, zdobywając cztery razy z rzędu mistrzostwo Polski (1995–1998). Jej ostatnim klubem był JKS Jarosław. Po zakończeniu kariery zamieszkała w Elblągu, a następnie w Niemczech.

W reprezentacji Polski debiutowała 23 października 1991 w towarzyskim spotkaniu z Austrią. Wystąpiła w mistrzostwach świata (1993 – 10 miejsce) i mistrzostwach Europy (1996 – 11 miejsce). Ostatni raz wystąpiła w tej drużynie w meczu eliminacji mistrzostw świata 1997 – 26 kwietnia 1997 ze Słowacją. Łącznie w biało-czerwonych barwach wystąpiła 73 razy.

• Władysław Zieleśkiewicz, 90 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. Związek Piłki Ręcznej w Polsce, Warszawa 2008
• 18 legend – Izabela Kowalewska