Izba Egzaminacyjna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izba Egzaminacyjna
考試院
Ilustracja
Główne wejście do budynku Izby
Państwo

 Republika Chińska

Data utworzenia

październik 1928

Przewodniczący

Wu Jin-lin

Adres
ul. Shiyuan 1, Wenshan
11601 Tajpej
Położenie na mapie Republiki Chińskiej
Mapa konturowa Republiki Chińskiej, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Izba Egzaminacyjna”
Ziemia24°59′15,68″N 121°32′57,62″E/24,987690 121,549340
Strona internetowa
Republika Chińska
Godło Republiki Chińskiej
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Republiki Chińskiej

Wikiprojekt Polityka

Izba Egzaminacyjna, także: Yuan Egzaminacyjny (chiń. upr. 考試院; pinyin Kǎoshì Yuàn; Wade-Giles K’ao-shih Yüan) – unikalny organ władz centralnych Republiki Chińskiej, odpowiedzialny za przeprowadzanie i nadzorowanie egzaminów do służby cywilnej w państwie, a także nadzór nad niektórymi egzaminami branżowymi.

Tworząc ideę niezależnej i równoważnej pozostałym władzom centralnym (ustawodawczej, prawodawczej i sądowniczej) władzy egzaminacyjnej, twórca Republiki Chińskiej, Sun Jat-sen odwoływał się do tradycji chińskich egzaminów urzędniczych. Sądził on, że system ten był istotnym elementem ograniczającym cesarski autokratyzm i samowładztwo. System egzaminów został zniesiony w cesarstwie chińskim po powstaniu bokserów, albowiem uważano, że hamuje on możliwości reform. Sun z kolei był zdania, że jest to jeden z elementów dawnej władzy, który warto zachować w nowym ustroju republikańskim[1].

Zadania

[edytuj | edytuj kod]

Współcześnie zadania i uprawnienia Izby Egzaminacyjnej reguluje rozdział VIII konstytucji z 1946 roku, wraz z późniejszymi poprawkami[1]. Według tych przepisów, Izba liczy 21 członków (w tym przewodniczącego i wiceprzewodniczącego), powoływanych na sześcioletnią kadencję przez prezydenta Republiki, za zgodą Izby Ustawodawczej. Jeśli zajdzie konieczność uzupełnienia składu, nowy członek nie jest wybierany na pełne sześć lat, ale tylko do końca kadencji osoby, którą zastąpił[2]. W ramach Izby działają trzy instytucje niższego szczebla: Ministerstwo Egzaminów, Ministerstwo Służby Cywilnej i Komisja Gwarancji Zatrudnienia Urzędników Służby Cywilnej i Szkoleń. Izba sprawuje też nadzór nad podległą Izbie Wykonawczej Dyrekcją Generalną ds. Kadr. Dyrekcja ta odpowiada za kwestie kadrowe w administracji rządowej i w zakresie kwalifikacji, i egzaminów urzędniczych jest kontrolowana przez Izbę Egzaminacyjną[2].

Do obowiązków Izby należy określanie kwalifikacji pracowników w zawodach technicznych i specjalistycznych, kwalifikacji niezbędnych do pełnienia rozmaitych stanowisk w służbie cywilnej oraz weryfikacja tychże kwalifikacji; przeprowadzanie egzaminów; kwestie prawne dotyczące zatrudniania urzędników, awansów, zwalniania, przenoszenia między stanowiskami itp. oraz nagród dla urzędników (także sprawy związane z przejściem w stan spoczynku, przywilejami pracowniczymi itp.[3]. Izba posiada możliwość inicjatywy ustawodawczej w sprawach związanych z jej obowiązkami[2].

Przewodniczący Izby Egzaminacyjnej

[edytuj | edytuj kod]
Przewodniczący Izby Egzaminacyjnej[4]
Nr Kadencja Nazwisko i imię Okres sprawowania urzędu

1

Republika Chińska na kontynencie

Dai Zhuanxian

od października 1928 do czerwca 1948

2

1. kadencja

Zhang Boling

od lipca 1948 do listopada 1949

3

1. kadencja

Niu Yung-chien (pełniący obowiązki)

od listopada 1949 do kwietnia 1952

4

1. kadencja

Chia Ching-teh

od kwietnia 1952 do sierpnia 1954

5

2. kadencja

Mo Te-hui

od września 1954 do sierpnia 1966

6

3. kadencja

Mo Te-hui

od września 1954 do sierpnia 1966

7

4. kadencja

Sun Ke

od września 1966 to od września 1973

8

5. kadencja

Sun Ke

od września 1966 do września 1973 (zmarł 13 września 1973)

9

5. kadencja

Yang Liang-kung

od października 1973 do sierpnia 1978

10

6. kadencja

Liu Chi-hung

od września 1978 do sierpnia 1984

11

7. kadencja

Kung Te-cheng

od września 1984 do kwietnia 1993

12

8. kadencja

Kung Te-cheng

od września 1984 to kwietnia 1993 (zrezygnował 24 kwietnia 1993)

13

8. kadencja

Chiu Chuang-huan

od kwietnia 1993 do sierpnia 1996

14

9. kadencja

Hsu Shui-teh

od września 1996 do sierpnia 2002

15

10. kadencja

Yao Chia-wen

od września 2002 do sierpnia 2008

16

11. kadencja

Wu Jin-lin (pełniący obowiązki)

od września 2008 do listopada 2008

17

11. kadencja

Kuan Chung

od grudnia 2008 do sierpnia 2014

18

12. kadencja

Wu Jin-lin

od września 2014 do sierpnia 2020

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rowiński i Jakóbiec 2015 ↓, s. 117.
  2. a b c Rowiński i Jakóbiec 2015 ↓, s. 118.
  3. Rowiński i Jakóbiec 2015 ↓, s. 117-118.
  4. President. Examination Yuan, ROC, 2017-04-13. [dostęp 2020-01-10]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Rowiński, Wojciech Jakóbiec: System konstytucyjny i przedstawicielski Tajwanu. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2015, seria: Systemy konstytucyjne państw świata. ISBN 978-83-7666-358-6.