Izydor Ceceniowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izydor Ceceniowski

Dorek

porucznik
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1887 Samhorodek, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	9 listopada 1915 Wołczeck, Imperium Rosyjskie
Przebieg służby
Lata służby	od 1914
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	I Brygada Legionów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa †
Odznaczenia

Izydor Ceceniowski (ur. 10 maja 1887, zm. 9 listopada 1915) – porucznik Legionów Polskich.

Urodził się w Samogródku na Ukrainie w rodzinie Eligiusza i Marii z Uderskich^[1]. Po ukończeniu gimnazjum w Żytomierzu, w którym działał w tajnym kółku samokształcenia, zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia na politechnice w Kijowie. Po pierwszym roku studiów przeniósł się do Szkoły Politechnicznej we Lwowie, gdzie studiował budownictwo i architekturę. Członek Wydziału Towarzystwa Bratniej Pomocy Słuchaczów Szkoły Politechnicznej. Po ukończeniu studiów pracował jako inżynier architekt. W 1912 r. wraz z Hipolitem Śliwińskim i Włodzimierzem Tetmajerem zaprojektował II Dom Techników we Lwowie (wybudowany w latach 1921–1927)^[2]. Izydor Ceceniowski był jednym z pierwszych członków Związku Strzeleckiego we Lwowie.

Po wybuchu I wojny światowej był w pierwszych oddziałach tworzonych przez Piłsudskiego w Krakowie Legionów. We wrześniu został mianowany dowódcą plutonu w VI baonie. Odznaczył się pod Krzywopłotami i Łowczówkiem. 1 stycznia 1915 roku został mianowany podporucznikiem piechoty. Latem 1915 awansowany na porucznika piechoty, objął dowództwo kompanii.

W dniu 5 listopada 1915 roku został ciężko ranny w brzuch, zmarł z odniesionych ran 9 listopada w szpitalu polowym, pochowany na cmentarzu w Wołczecku.

• Orderem Virtuti Militari V klasy nr 7171^[3]
• Krzyż Niepodległości

• Marek Gałęzowski, Ceceniowski Izydor [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019.
• Tadeusz Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1934.
• Andrzej Czesław Żak: Rokitna 1915. Warszawa: Bellona, 1994, s. .. ISBN 83-11-08294-4.
• Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.