Józef Jankielewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | drukarz, działacz Bundu |
Józef Jankielewicz ps. Janek (ur. 11 stycznia 1888 w Dubnie, zm. 22 stycznia 1920 w Warszawie) – polski drukarz, działacz Bundu żydowskiego pochodzenia.
Urodził się w Dubnie, lecz w młodości opuścił to miasto i udał się do Warszawy. Tam, pracując jako drukarz, należał do tajnego związku członków tej grupy zawodowej. W 1913 wstąpił do Bundu, gdzie stał się aktywistą. Przygotowując strajk drukarzy na początku 1914, z powodu donosu, został aresztowany przez carską policję. Po wybuchu I wojny światowej był zaangażowany w organizację kuchni robotniczych. W tym czasie należał do Komitetu Warszawskiego Bundu. W 1916 władze okupacyjne internowały go w Hawelbergu. W odrodzonej Polsce zorganizował dom dziecka, któremu nadano imię działacza Bundu Bronisława Grossera.
Zmarł na gruźlicę. Spoczywa na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 44, rząd 1)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grób Józefa Jankielewicza w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, s. 62. ISBN 83-90-66296-5.