Józef Zawadzki (porucznik) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Zawadzki

porucznik
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1898 Dyneburg
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1940 Katyń
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	53 Brygada Artylerii Polowej 5l pułk piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Zawadzki (ur. 24 listopada 1898 w Dyneburgu, zm. 21 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Antoniego i Barbary z domu Tarwid. Uczeń szkoły realnej. Od maja 1915 jako ochotnik wstąpił w szeregi armii rosyjskiej i przydzielony do 2 baterii 53 Brygady Artylerii Polowej w składzie której walczył na Froncie Zachodnim. W Kazaniu ukończył Oficerską Szkołę Piechoty otrzymując stopień chorążego. 10 stycznia 1917 został awansowany na stopień podporucznika^[1].

Do Polski powrócił 10 września 1919, a w październiku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego w którym otrzymał przydział do 51 pułku piechoty na stanowisko dowódcy kompanii. Uczestniczył w bitwach podczas wojny polsko-bolszewickiej^[1]. Duże zasługi odniósł w dniu 11 kwietnia 1920 podczas walki pod Wacławką, kiedy na czele dowodzonej przez siebie kompanii zdobył wieś, a następnie ruszył za wycofującym się nieprzyjacielem. Za ten czyn odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[2][1]. W rezerwie od 26 października 1925. W cywilu pracował w Warszawie na stanowisku urzędnika w Dyrekcji Monopolu Tytoniowego, a później przeniósł się do Białegostoku, gdzie pracował w Urzędzie Okręgowym. Od 1938 w powiecie augustowskim był pracownikiem Lasów Państwowych^[1]. Walczył w kampanii wrześniowej podczas której w niewyjaśnionych okolicznościach sowieci wzięli go do niewoli i zamordowali w Katyniu. Pozostawił żonę^[1].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 5783)^[1]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[1]

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
• kampania wrześniowa

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Leopold Weber: Zarys historji wojennej 51-go pułku piechoty Strzelców Kresowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.