Język pantar zachodni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lamma
Obszar

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)

Liczba mówiących

10 tys.

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 lev
IETF lev
Glottolog lamm1241
Ethnologue lev
BPS 0157 2
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język pantar zachodni (pantar barat), także lamma (lub lemma) – język papuaski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, w zachodniej części wyspy Pantar (kecamatan Pantar Barat)[1]. Według danych serwisu Ethnologue posługuje się nim 10 tys. osób. Należy do grupy języków alor-pantar[2].

Składa się z trzech dialektów: lamma (zachodni), tubbe (centralny), mauta (wschodni). W literaturze mianem „lamma” określa się również cały język[3]. Czwarty dialekt illu wyszedł z użycia, zachował się w postaci fragmentarycznych wspomnień[4].

Nie istnieje lokalne określenie na ten język (odnoszące się do wszystkich dialektów). Niemniej użytkownicy poszczególnych dialektów rozumieją się wzajemnie (różnice dotyczą przede wszystkim leksyki), przeważnie mają też znajomość pozostałych odmian. Nazwę „pantar zachodni” (Western Pantar, bahasa Pantar Barat), której użycie ogranicza się do literatury, wprowadził Gary Holton w 2004 r.[5]

Jego użytkownicy zamieszkują miejscowości: Latuna, Allung, Beangonong, Tulai, Nadda, Kayang, Wolu, Moba’a, Boloang (lamma); Puntaru i Air Panas (tubbe); Kakamauta, Alimake, Lauki, Kapas, Ekajaya, Kolihabbang, Alikallang, Air Mama i Beang (mauta)[4]. Według stanu na 2004 r. w regionie nie ma elektryczności ani dostępu do bieżącej wody. Sam język pozostawał w dużej mierze niepoznany aż do pocz. XXI w.[6]

Powszechna jest wielojęzyczność[7][8]. W edukacji i sferze religijnej dominuje malajski alorski[8]. Pantar zachodni nie jest jednak silnie zagrożony wymarciem. W odróżnieniu od wielu innych autochtonicznych języków regionu pozostaje w powszechnym użyciu i jest przyswajany przez dzieci[9]. Mimo to urbanizacja przyczynia się do osłabienia jego pozycji. W społecznościach migranckich w mieście Kalabahi zaczął być wypierany przez lokalny malajski i język narodowy[10].

Na pocz. XXI w. badania nad pantar zachodnim prowadził Gary Holton, który skupił swoją uwagę na dokumentacji słabo poznanych języków wyspy Pantar. Wcześniej hobbystyczne starania w tym zakresie podjął jego rodzimy użytkownik Mahalalel Lamma Koly, który zainteresował się lingwistyką jako uczeń szkoły średniej[11]. Owocem współpracy obu badaczy stał się słownik, zawierający dane z dialektu tubbe (Kamus Pengantar Bahasa Pantar Barat, 2008)[4]. Pozostałe materiały obejmują skrótowy opis gramatyki (Western Pantar, w: The Papuan languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch grammars, 2014)[12] oraz pobieżne opracowanie w języku indonezyjskim (Struktur Bahasa Lamma, 2001)[13]. Starsze dane ograniczają się do list słownictwa z 1975 r.[14][15]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Holton 2004 ↓, s. 2.
  2. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pantar, Western, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01] (ang.).
  3. Holton 2014 ↓, s. 25.
  4. a b c Holton i Lamma Koly 2008 ↓, s. 2.
  5. Holton 2004 ↓, s. 2–3.
  6. Holton 2004 ↓, s. 3.
  7. Nitbani i in. 2001 ↓, s. 8.
  8. a b Holton 2014 ↓, s. 26.
  9. Schapper 2014 ↓, s. 6.
  10. Gary Holton: Media corpus for Western Pantar (Tubbe-Lamma-Mauta). Endangered Languages Archive. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-21)]. (ang.).
  11. Holton 2009 ↓, s. 170.
  12. Holton 2014 ↓.
  13. Nitbani i in. 2001 ↓.
  14. Holton 2004 ↓, s. 1.
  15. W. A. L. Stokhof: Preliminary notes on the Alor and Pantar languages (East Indonesia). Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1975, s. 29–31, seria: Pacific Linguistics B-43. DOI: 10.15144/PL-B43. ISBN 978-0-85883-124-7. OCLC 2381001. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]