Języki wschodniosemickie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Języki wschodniosemickie – grupa języków, należąca do języków semickich w wielkiej rodzinie języków afroazjatyckich. Obejmuje ona wymarłe już języki, którymi posługiwano się w Mezopotamii.

Obecnie przyjęty jest następujący podział wśród języków wschodniosemickich^[1]:

języki afroazjatyckie

języki semickie

języki wschodniosemickie

akadyjski

dialekt staroakadyjski

dialekt asyryjski

dialekt babiloński

eblaicki

Języki wschodniosemickie były pod wpływem języka sumeryjskiego, który był jednym z wiodących języków w Mezopotamii. To właśnie od języka sumeryjskiego języki wschodniosemickie zapożyczyły pismo klinowe.