French
DeutschJózef Fink – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 października 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 marca 1967 |
| Zawód, zajęcie | ogrodnik |
.jpg) | |
| Odznaczenia | |
  | |
Józef Fink (ur. 23 października 1897 w Bachorzy, zm. 23 marca 1967 w Lubartowie) – polski ogrodnik, kawaler Orderu Virtuti Militari, starszy sierżant Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 23 października 1897 w majątku Bachorza, w rodzinie Piotra i Michaliny z Maliszewskich[1]. Absolwent szkoły ludowej w Sokołowie. W młodości pracował u ojca jako ogrodnik[2].
16 czerwca 1916 wstąpił do Legionów Polskich i otrzymał przydział do 2. kompanii 1 pułku piechoty. W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W składzie 10. kompanii 7 pułku piechoty Legionów walczył na froncie polsko-bolszewickim. W międzyczasie awansował do stopnia starszego sierżanta[2]. W 1920 mianowany dowódcą I plutonu. Podczas ataku na Włodawę, na czele swojego oddziału brawurowym atakiem zlikwidował silny punkt oporu przeciwnika[2]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[3]. 20 lipca 1921 został zdemobilizowany. Mieszkał i pracował w Lubartowie. Wziął udział w kampanii wrześniowej. Zmarł w Lubartowie, pochowany na miejscowym cmentarzu[2].
Był żonaty z Teofilą Jezior, miał dzieci: Annę (ur. 1938), Leszka (1939), Andrzeja (1942), Piotra (1944), Jerzego (1949) Marię (1951)[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 199[1][2][4]
- Krzyż Walecznych[5][2]
14 września 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e f g Polak (red.) 1991 ↓, s. 42.
- ↑ Markiewicz 1928 ↓, s. 37.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-02]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-02]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-02]..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Fink Józef. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.69-6094 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-02].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Ferdynand Markiewicz: Zarys historii wojennej 7-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.