Jądro ogoniaste – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schemat przekroju przez półkule mózgu, na niebiesko zaznaczono jądra podstawy

Jądro ogoniaste (łac. nucleus caudatus) – parzyste skupisko istoty szarej mózgu, jedno z jąder podstawy. Należy do prążkowia. Leży w sąsiedztwie komory bocznej, w ścianie bocznej rogu przedniego, dalej biegnie w ścianie dolnej części środkowej komory bocznej i kończy się na powierzchni górnej rogu dolnego. W ścianie rogu przedniego wymiar poprzeczny jądra jest najszerszy – jest to tzw. głowa jądra ogoniastego (caput nuclei caudati). Dalej położona część jądra to trzon (corpus nuclei caudati), przechodzący w ogon (cauda nuclei caudati).

Jądro ogoniaste leży powyżej wzgórza i bocznie od niego, od strony bocznej przylega do niego pasmo istoty białej, torebka wewnętrzna.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janina Sokołowska-Pituchowa (red.) Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. VII. PZWL 2005 ISBN 83-200-3185-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jądro_ogoniaste&oldid=74828506”