Jadokłanie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
54°39′47″N 25°56′13″E/54,663056 25,936944 |
Jadokłanie, Jodokłanie (biał. Едаклані, Jedakłani; ros. Едоклани, Jedokłani) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Gudogaje.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W XIX i w początkach XX w. okolica szlachecka położona w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie wileńskim. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[2] leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim[a], w gminie Worniany. W 1938 istniały okolice Jadokłanie i Jadokłanie Satre oraz zaścianek Jadokłanie Nowe[3].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Ludzie związani z miejscowością
[edytuj | edytuj kod]- Michał Krukowski – oficer, kawaler Orderu Virtuti Militari, sędzia Sądu Apelacyjnego w Wilnie; urodzony w Jadokłaniach
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim. W ZCZW, na Litwie Środkowej i w początkach przynależności do Polski miejscowość należała do powiatu wileńskiego, następnie do powiatu wileńsko-trockiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jodokłanie, pow. wileński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 596 .
- Mapa WIG Worniany. [dostęp 2023-06-25]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-06-25]. (ros. • biał.).