Jagdstaffel 41 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jagdstaffel Nr. 41 – Königlich Preußische Jagdstaffel Nr. 41 – Jasta 41 – jednostka Luftstreitkräfte z okresu I wojny światowej.

Jednostka została utworzona w 18 czerwca 1917 roku we Fliegerersatz Abteilung Nr. 4 w Poznaniu, organizację eskadry powierzono przybyłemu z Jasta 26 porucznikowi Maximilianowi Zeiglerowi. Zeigler poległ 3 września 1917 roku, a jego miejsce zajął przybyły z Jasta 3 podporucznik Georg Schlenker. Eskadra działała w obszarze operacyjnym Armee-Abteilung „B”.

Piloci eskadry latali głównie na samolotach Fokker D.VII oraz Albatros D.III

Jasta 41 w całym okresie wojny odniosła 73 zwycięstwa. W okresie od czerwca 1917 do listopada 1918 roku jej straty wynosiły 10 zabitych w walce, 2 zabitych w wypadkach lotniczych, 3 rannych i jeden w niewoli.

Łącznie w jednostce służyło przeszło ponad 15 asów myśliwskich m.in.:

Josef Schwendemann (17), Hans Weiss (10)^[1], Otto Rosenfeld (9), Georg Schlenker^[2] (7), Albert Dietlen (5), Walter Kypke (5), Wilhelm „Willi” Schulz^[3] (3), Franz Piechulek^[4] (2), Fritz Höhn^[5] (3), Franz Schleiff (1), Helmut Brünig, Paul Wenzel.

• Asy myśliwskie Cesarstwa Niemieckiego

• Norman L.R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines – The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 – 1918. Londyn: Grub Street, 1993, s. 44. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).

• Norman Franks, Greg VanWyngarden, Harry Dempsey: Fokker D VII Aces of World War 1 Part 2. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2004, s. 96. ISBN 1-84176-729-8. (ang.).

• The FRONTFLIEGER: Jasta 41. [dostęp 2008-02-25]. (niem.).Sprawdź autora:1.