Jakubówka (rzeka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakubówka
Kontynent

Europa

Państwo

PL

Lokalizacja

woj. świętokrzyskie

Rzeka
Długość 10,72 km
Źródło
Miejsce Gaik[1]
Wysokość

278 m n.p.m.

Współrzędne

50°23′10,9″N 20°26′52,2″E/50,386353 20,447842

Ujście
Recypient Sancygnówka
Miejsce

Działoszyce

Wysokość

210 m n.p.m.

Współrzędne

50°21′33,5″N 20°21′01,4″E/50,359301 20,350391

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Jakubówka (w średniowieczu i w wieku XIX nazywana także Dzierążną) – rzeka w południowej Polsce, lewy dopływ Sancygniówki. Długość rzeki wynosi 10,72 km[1]

Jakubówka rozpoczyna swój bieg na Garbie Wodzisławskim. Źródło znajduje się we wsi Gaik[1] na wysokości ok. 278 m n.p.m., na północny zachód od Dzierażni. Początkowo płynie ku południowi, a następnie kilka kilometrów płynie szeroką doliną ku wschodowi aż do Działoszyc, gdzie znów, przełamując się przez zwężenie między wzgórzem kościelnym a wzgórzem nad Księżymi Stawami, skręca na południe i przepływa przez miasto Działoszyce. Dolina rzeki jest bezleśna, pokryta łąkami, w dolnym odcinku bardzo zabudowana. Na ostatnim odcinku przed ujściem Jakubówka płynie równolegle do Sancygniówki jedną doliną o charakterze przełomu zwężającego się do ok. 220 m. Ujście Jakubówki znajduje się przy południowej granicy miasta Działoszyce, na wysokości ok. 210 m n.p.m..

Ma jeden większy dopływ o nazwie Wielkanocna i długosci 3,02 km, który wypływa ze źródła Wielkanoc we wsi Dzierążnia i uchodzi do Jakubówki koło wsi Kujawki[2].

W XIX w. za początek Jakubówki uważano źródła pod wsią Sudół. Jej długość określano na 8 wiorst. Stwierdzano że ma brzegi wysokie i strome, koryto szerokie do 10 stóp a w czasie wylewów do 20 stóp; głębokość do 2 stóp[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Jakubówka miała w średniowieczu duże znaczenie gospodarcze. W miejscu gdzie powstały Działoszyce przechodziły przez nią ważne średniowieczne trakty m.in. z Rusi na Śląsk. W r. 1363 Andrzej, dziedzic Działoszyc, dostał od króla Kazimierza Wielkiego prawo pobierania cła na rzece Jakubówka, zwanej wówczas Dzierzążna (Dzyerzanska), po 2 denary od wozu, a gdyby ktoś w obrębie 1 mili [ok. 7 km] od punktu poboru opłat usiłował go przekroczyć bez uiszczania takowych, traci cały swój towar. W roku 1512 król Zygmunt Stary dziedzicowi Działoszyc, kasztelanowi kaliskiemu Stanisławowi z Ostroroga herbu Nałęcz zwiększył cło na rzece Dzierzążni (Dzierzasna) z 2 denarów do 1 grosza od wozu i 5 oboli od konia. Nad Jakubówką istniały plebańskie sadzawki rybne (dziś Księże Stawy[4]) wzmiankowane już przez Jana Długosza w latach 1470-1480[5].

Zniszczenie Działoszyc przez wody Jakubówki po powodzi 22 maja 1937 r., fot. IKC, maj 1937

22 maja 1937 roku miała miejsce powódź błyskawiczna - po nawalnych opadach, Jakubówka tak wezbrała, że jej wody zniszczyły wiele zabudowań w Jakubowicach i Działoszycach. W samych Działoszycach zostało uszkodzonych lub całkiem zniszczonych 210 domów. W czasie tej powodzi utonęło, niekiedy w mieszkaniach, 7 osób w Jakubowicach i 6 w Działoszycach[6],[7]

Miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Nad Jakubówką położone są:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jakubówka (1) [w: Elektroniczny słownik hydronimów Polski]. [dostęp 2024-08-05].
  2. Wielkanocna [w: Elektroniczny słownik hydronimów Polski]. [dostęp 2024-08-05].
  3. Jakubówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 384.
  4. Księże Stawy, Identyfikator PRNG269720 [online], Główny Urząd Geodezji i Kartografii [dostęp 2024-08-22].
  5. Działoszyce [w: Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu]. [dostęp 2024-08-05].
  6. „Kurier Warszawski”, 24 maja 1937
  7. „Nasz Przegląd” 28 maja 1937