Jan Aleksander Braun – Wikipedia, wolna encyklopedia
kapitan rezerwy | |
Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | lekarz weterynarii |
Odznaczenia | |
Jan Aleksander Braun (ur. 11 lutego 1891 w Nowym Dworze Mazowieckim, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan lekarz weterynarii rezerwy Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 11 lutego 1891 w Nowym Dworze Mazowieckim, w rodzinie Bogumiła i Leokadii z Kunklów[1]. W 1915 ukończył Studium Weterynaryjne przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1917–1918 był żołnierzem II Korpusu Polskiego, walczył pod Kaniowem, gdzie dostał się do niewoli. Od 1918 w Wojsku Polskim, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1922 został przeniesiony do rezerwy w stopniu kapitana i przydzielony do Okręgowego Szpitala Koni nr 1.
Następnie pracował jako miejski lekarz weterynarii w Warszawie, również w rzeźni, był działaczem Zrzeszenia Lekarzy Weterynarii. W sierpniu 1939 zmobilizowany do Modlina, walczył na froncie wschodnim, dostał się do niewoli. Przetransportowany do obozu jenieckiego w Starobielsku, stracony w Charkowie w 1940[2]. Pochowany na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie. Symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Młynarskiej w Warszawie (aleja 15, grób 12)[3].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- 5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[4]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[5].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych[1]
- Złoty Krzyż Zasługi – 22 marca 1939 „za zasługi na polu pracy społecznej”[6]
- Medal Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[7]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
- zbrodnia katyńska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 42.
- ↑ Włodzimierz A. Gibasiewicz: Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Wyd. Bellona Warszawa 2011, s. 95 ISBN 978-83-11121-64-5
- ↑ śp. Jan Aleksander Braun
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-05-05].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 71, poz. 152.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.