Jan Baranowski (wojewoda sieradzki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy wojewody. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan Baranowski

Jastrzębiec
Rodzina	Baranowscy h. Jastrzębiec
Ojciec	Maciej Baranowski, kasztelan biechowski
Matka	Katarzyna
Żona	Marianna Pieniążek
Dzieci	Stanisław, Wojciech, Maciej

Jan Baranowski herbu Jastrzębiec (zm. przed 2 maja 1634 roku^[1]) – wojewoda sieradzki w latach 16241632, kasztelan małogoski w latach 1619-1624, starosta przedborski, starosta czorsztyński, starosta nowokorczyński w latach 1624-1634, posiadacz dzierżawy Przasnysz w 1617 roku^[2].

Studiował w Monachium w 1602 roku i Braniewie^[3].

Jako senator wziął udział w sejmach: 1626 (I), 1626 (II), 1627, 1628, 1632 (III)^[4].

Pochodził z rodziny Baranowskich z Baranowa w powiecie kruszwickim^[5] pieczętującej się herbem Jastrzębiec. Był synem Macieja Baranowskiego, kasztelana biechowskiego. Jego stryjem był Wojciech Baranowski, prymas Polski. Miał braci Albrychta (Olbrychta) i Macieja.

• w latach 1610-1632 – sprawował urząd starosty przedborskiego,
• 1615-1616 – był starostą czorsztyńskim
• 3 października 1619 - został mianowany kasztelanem małogoskim i urząd ten pełnił do roku 1624,
• 1621 – po klęsce pod Cecorą a przed wyprawą chocimską ruszył z wojskiem wystawionym przez województwo sandomierskie^[6] pod Lwów, gdzie stanął dopiero w październiku,
• 1624 – został wojewodą sieradzkim i nabył za konsensem królewskim starostwo nowokorczyńskie od Jana Gratusa Tarnowskiego (zm. 1626). Jako wojewoda sieradzki brał pilny udział w sejmikach sieradzkich w latach 1626 i 1627. Trzykrotnie^[7] zostaje naznaczony przez sejm na komisarza w celu uspokojenia zatargów granicznych od strony Śląska.
• 1626-1629 – w czasie wojny polsko-szwedzkiej wystawił dwie chorągwie, chorągiew husarską i chorągiew kozacką,
• 1632 – w czasie interregnum, po śmierci Zygmunta III Wazy wystąpił na sejmiku w Szadku z projektem wybrania na króla Polski cudzoziemca, przez co ściągnął na siebie oburzenie szlachty, był elektorem Władysława IV Wazy z województwa sieradzkiego w 1632 roku^[8].
• Zmarł w roku 1634. W kościele św. Katarzyny w Iwanowicach, w pobliżu chóru znajduje się płyta z ciemnego marmuru, która przedstawia rycerza w zbroi. Wyryty napis głosi, że jest to nagrobek Jana Baranowskiego, wojewody sieradzkiego.

Jan Baranowski był kolatorem kościoła w Żeleźnicy^[9].

Z małżeństwa z Marianną Pieniążkówną z Krużlowej, dziedziczką na Marcinkowicach pozostawił trzech synów: Stanisława, Wojciecha i Macieja.

• Województwo sieradzkie (I Rzeczpospolita)
• Wojna polsko-szwedzka 1626-1629
• Kasztelani i starostowie małogoscy

• Polski Słownik Biograficzny, t. 1, s. 280
• K. Niesiecki, Herbarz polski, Lipsk 1839, t. 2, s. 61
• A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1899, t. 1, s. 100

• Ci wielcy Polacy to nasza rodzina
• Cmentarz rzymskokatolicki w Iwanowicach
• Wirtuany Przedbórz