French
DeutschJan Fogel – Wikipedia, wolna encyklopedia
 pułkownik saperów | |
| Data urodzenia | 21 lutego 1877 |
|---|---|
| Data śmierci | 1955 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1927 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Dowództwo Okręgu Generalnego |
| Stanowiska | dowódca batalionu saperów |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  | |
Jan Fogel (ur. 21 lutego 1877, zm. 1955) – pułkownik saperów Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jan Fogel urodził się 21 lutego 1877[1][2]. Był oficerem armii rosyjskiej. Walczył na I wojnie światowej i wojnie z bolszewikami 1919–1920. 29 marca 1919 został przeniesiony z Sekcji Inżynierii Wojskowej Departamentu Technicznego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie do Dowództwa Okręgu Generalnego „Warszawa” w Warszawie na stanowisko kierownika Referatu Techniczno-Inżynieryjnego i szefa Zarządu Fortyfikacyjnego[3]. W 1920 roku był dowódcą Grupy Fortyfikacyjnej Nr 2[4].
W 1921 został organizatorem i pierwszym dowódcą 5 pułku saperów w Krakowie[5][6]. 20 sierpnia 1922 przyjął obowiązki dowódcy 3 pułku Saperów Wileńskich w Wilnie[7]. 25 listopada 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku[8]. W maju 1926 powierzono mu pełnienie obowiązków szefa Wojsk Technicznych Okręgu Korpusu Nr III[9]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[10]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy OK I”[1].
Był mężem Zofii z Weidemanów (1888–1979).
Zmarł w 1955. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 55-1-21)[11].
Awanse
[edytuj | edytuj kod]- podpułkownik – 1 kwietnia 1920[12].
- pułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[13].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (dwukrotnie: 1922)[14]
- Złoty Krzyż Zasługi (30 grudnia 1924)[15][16]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 853.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: AMELIA WEIDEMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-02-28].
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 38 z 5 kwietnia 1919 r., s. 928.
- ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 78 z 27 sierpnia 1920 roku, pkt 937.
- ↑ Adam Julian Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, Londyn 1985, s. 127.
- ↑ "Zarys Historii Wojennej Formacji Polskich 1918–1920" por. Mieczysław Wolski, s. 44.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 29 z 26 sierpnia 1922 r., s. 642.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 25 listopada 1932 r., Nr 47, s. 852.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 20 z 8 maja 1926 r., s. 155.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 39, 44.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: AMELIA WEIDEMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-02-27].
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 26 z 14 lipca 1920 r., s. 574.
- ↑ Rocznik oficerski 1923, s. 878.
- ↑ Rozporządzenie Kierownika M.S.Wojsk. L. 8449 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 251)
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 5, poz. 17 „w uznaniu zasług położonych przy akcji ratowniczej w czasie powodzi w 1924 r.”
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 9 z 24 stycznia 1925 r., s. 37.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Mieczysław Wolski, Zarys Historii Wojennej Formacji Polskich 1918–1920. 5 Pułk Saperów, Warszawa 1931, s. 44.
- Adam Julian Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, Londyn 1985.