Jan Głowacz Leżeński (ur. ok. 1390) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Głowacz Leżeński
Herb
Nałęcz
Rodzina

Leżeńscy herbu Nałęcz

Data urodzenia

około 1390

Data śmierci

między 1436 a 1448

Ojciec

Jan Głowacz Leżeński (zm. 1399)

Matka

Jadwiga z Leżenic

Żona

Katarzyna Leżeńska

Dzieci

Sędziwój Głowacz Leżeński
Dobrogost Leżeński
Eufemia Leżeńska
Elżbieta Leżeńska

Jan Głowacz Leżeński (Syn Jana) herbu Nałęcz (ur. około 1390 roku) – wojewoda mazowiecki oraz czerski.

Jan Leżeński odziedziczył imię, nazwisko oraz przydomek po swym ojcu. Po nim także przejął funkcję starosty czerskiego. Pełnił również urząd starosty ryczywolskiego (1419) i kasztelana santockiego. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku[1]. W 1435 roku podpisał w Brześciu Kujawskim pokój z Krzyżakami. Posiadał kilka wsi m.in. Krampków, Graboszewo, Goryń, Bartodzieje. Z żoną Katarzyną Leżeńską miał dwóch synów i dwie córki: Sędziwoja Głowacza Leżeńskiego, Dobrogosta, Eufemię i Elżbietę[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.
  2. Sędziwój Leżeński herbu Nałęcz

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Boniecki, Herbarz Polski, t. VI str. 344 (Gostomscy h. Nałęcz)