Jan Głowacz Leżeński (ur. ok. 1390) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nałęcz | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | około 1390 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | Katarzyna Leżeńska |
Dzieci | Sędziwój Głowacz Leżeński |
Jan Głowacz Leżeński (Syn Jana) herbu Nałęcz (ur. około 1390 roku) – wojewoda mazowiecki oraz czerski.
Jan Leżeński odziedziczył imię, nazwisko oraz przydomek po swym ojcu. Po nim także przejął funkcję starosty czerskiego. Pełnił również urząd starosty ryczywolskiego (1419) i kasztelana santockiego. Był obecny przy wystawieniu przez Władysława II Jagiełłę przywileju jedlneńskiego w 1430 roku[1]. W 1435 roku podpisał w Brześciu Kujawskim pokój z Krzyżakami. Posiadał kilka wsi m.in. Krampków, Graboszewo, Goryń, Bartodzieje. Z żoną Katarzyną Leżeńską miał dwóch synów i dwie córki: Sędziwoja Głowacza Leżeńskiego, Dobrogosta, Eufemię i Elżbietę[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Franciszek Piekosiński, Wiece, sejmiki, sejmy i przywileje ziemskie w Polsce wieków średnich, Kraków 1900, s. 43.
- ↑ Sędziwój Leżeński herbu Nałęcz
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Boniecki, Herbarz Polski, t. VI str. 344 (Gostomscy h. Nałęcz)