Jan Płonka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Płonka
Data i miejsce urodzenia

24 września 1920
Kamienica

Data i miejsce śmierci

8 lutego 2003
Bielsko-Biała

Informacje klubowe
Klub

Ogniwo Bielsko-Biała

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Grób Jana Płonki na cmentarzu Opatrzności Bożej przy ul. Cmentarnej w Bielsku-Białej

Jan Józef Płonka (ur. 24 września 1920 w Kamienicy[1], zm. 8 lutego 2003 w Bielsku-Białej) – narciarz, olimpijczyk z Oslo 1952.

Przez całe życie był związany z Bielskiem i śląskimi Beskidami. W czasie okupacji w lutym 1944 r. zdobył drugie miejsce w konspiracyjnych Narciarskich Mistrzostwach Śląska, rozgrywanych w oparciu o Schronisko turystyczne na Trzech Kopcach[2]. Po wojnie był dwukrotnym mistrzem Polski w slalomie gigancie oraz dwukrotnie wicemistrzem w tej konkurencji[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 roku zajął 39. miejsce w slalomie gigancie oraz 60. miejsce w slalomie specjalnym.

Za swe wyniki otrzymał tytuł Mistrza Sportu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Odszedł mistrz – Bielsko-Biała – NaszeMiasto.pl [online], bielskobiala.naszemiasto.pl [dostęp 2019-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-28] (pol.).
  2. Mianowski Tomasz: Schroniska górskie w Karpatach Polskich w latach 1939-1945, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa-Kraków 1987, s. 134, ISBN 83-7005-142-1
  3. Józef Płonka [online], skisportservice.pl [dostęp 2011-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]