Jan Sobieski (ok. 1518–1564) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Sobieski

Janina
Rodzina	Sobiescy herbu Janina
Data urodzenia	ok. 1518
Data śmierci	1564
Ojciec	Sebastian Sobieski
Matka	Barbara Giełczewska
Żona	Katarzyna Gdeszyńska
Dzieci	Marek Sobieski Mikołaj Sobieski Sebastian Sobieski Anna Sobieska

Jan Sobieski (ur. ok. 1518, zm. 1564) – rotmistrz jazdy, syn Sebastiana Sobieskiego i Barbary Giełczewskiej.

W czerwcu 1537 Jan został przydzielony do chorągwi jazdy obrony potocznej. Od 1540 walczył w armii hetmana polnego koronnego Mikołaja Sieniawskiego. W 1542 walczył z Tatarami w okolicach Owrucza i Chmielnika. W 1544 brał udział w pościgu za wojskiem tatarskim, które pokonał pod zamkiem Bałakława. W 1548 porzucił karierę wojskową i zajął się gospodarstwem. W 1552 ze względu na zagrożenie mołdawskie powrócił do armii. W 1557 walczył z Tatarami w okolicy Międzyboża, Baru i Chmielnika na Podolu. W 1564 wspierał armię litewską w walkach z carem Rosji Iwanem IV Groźnym.

Pod koniec życia przeszedł na kalwinizm.

Około 1548 Jan Sobieski ożenił się z Katarzyną Gdeszyńską, z którą doczekał się czworga dzieci:

• Marka – chorążego wielkiego koronnego,
• Mikołaja,
• Sebastiana – chorążego nadwornego koronnego,
• Anny – żony Remigiana Wojakowskiego.

• LeszekL. Podhorodecki LeszekL., Sobiescy herbu Janina, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1981, s. 5–6, ISBN 83-205-3234-5, OCLC 830203288 .
• Sobieski Jan h. Janina (ok. 1518–1564), wilanow-palac.art.pl [dostęp 2010-12-27].