French
DeutschJan Waschko – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 10 maja 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 |
| Tytuł naukowy | |
| Stanowisko | kierownik urzędu |
| Pracodawca | Miejski Urząd Budowlany w Samborze |
| Odznaczenia | |
  | |
Jan Waschko (ur. 10 maja 1891 w Dobromilu, zm. wiosną 1940 w ZSRR) – polski inżynier, porucznik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 10 maja 1891 w Dobromilu, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Karola, inspektora podatkowego w c. k. Starostwie w Mościskach, i Eugenii z Gallhoferów[1][2][3][a]. Był starszym bratem Stanisława Mariana (1895–1984), doktora prawa, profesora Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu, podporucznika intendenta rezerwy Wojska Polskiego[5][6][7][8]. Jego bratankami byli Roman i Zygmunt Waschko[5].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był 17 pułk piechoty Obrony Krajowej[9][10]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916[9][11].
Później służył w Wojsku Polskim. 25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[12]. Z dniem 25 października 1921 został zdemobilizowany i przydzielony w rezerwie do 52 pułku piechoty w Złoczowie[13][14][15][16]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1175. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[17][18]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sambor. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X. Był wówczas w grupie oficerów „powyżej 40 roku życia”[19].
Mieszkał i pracował w Samborze na stanowisku kierownika Miejskiego Urzędu Budowlanego[1]. 18 marca 1940 w Samborze został aresztowany i osadzony w więzieniu w Drohobyczu[20].
Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD i pogrzebany w Bykowni[1][20]. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej (lista wywózkowa 056/3, poz. 21)[21].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[22]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy[22]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- zbrodnia katyńska
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Karol Waschko został później przeniesiony na takie samo stanowisko w c. k. Starostwie w Tarnobrzegu, gdzie urodził mu się syn Stanisław Marian[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Cmentarze katyńskie : Lista ofiar. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2024-09-01].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-01].
- ↑ Szematyzm 1891 ↓, s. 25.
- ↑ Szematyzm 1894 ↓, s. 35.
- ↑ a b Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2024-09-01]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-01].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-09-01].
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 211.
- ↑ a b Ranglisten 1916 ↓, s. 67.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 280.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 grudnia 1920, s. 1337.
- ↑ Pierwsza lista 1921 ↓, s. 12.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 310.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 273.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 250.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 497.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 436.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 15, 1030.
- ↑ a b Indeks Represjonowanych : Jan Waschko. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-09-01].
- ↑ Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 103, jako Waszko.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 106, 280.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: Nakładem Prezydyum c. k. Namiestnictwa, 1891.
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: Nakładem Prezydyum c. k. Namiestnictwa, 1894.
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1916. (niem.).
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Pierwsza lista oficerów rezerwowych WP. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Zeszyty Katyńskie. Marek Tarczyński (red.). T. 4: Listy katyńskiej ciąg dalszy : Straceni na Ukrainie. Warszawa: Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polska Fundacja Katyńska, 1994. ISBN 83-87893-79-X.