Japonia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Japonia na letnich igrzyskach olimpijskich

Kod MKOl	JPN
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912 Sztokholm
Chorąży	Yahiko Mishima
Liczba zawodników	2 w 4 konkurencjach w 1 dyscyplinie
Medale Pozycja: -. Złoto 0 Srebro 0 Brąz 0 Razem 0

Reprezentacja Cesarstwa Japonii na V Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie liczyła dwóch sportowców startujących w jednej z szesnastu dyscyplin sportowych^[1]. Chorążym reprezentacji był 26-letni sprinter Yahiko Mishima^[2], a drugim reprezentantem był 20-letni maratończyk Shizō Kanakuri. W swoim debiucie olimpijskim Japończycy nie zdobyli żadnych medali^[1].

Najlepszym wynikiem, jaki osiągnęli reprezentanci Japonii na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 było zakwalifikowanie się do półfinału biegu na 400 m mężczyzn Yahiko Mishimy, dla którego były to jedyne igrzyska olimpijskie w karierze.

Liczba japońskich sportowców biorących udział w igrzyskach w Sztokholmie była najmniejsza w historii startów tego kraju na igrzyskach olimpijskich^[2].

Kiedy baron Pierre de Coubertin formułował zasady nowożytnego olimpizmu chciał by był to ruch na skalę globalną. Jednak żadne azjatyckie państwo nie brało udziału w czterech pierwszych letnich igrzyskach olimpijskich. Kristian Hellström ze Szwedzkiego Komitetu Olimpijskiego wysłał pytanie do japońskiego rządu, czy zdecydują się wziąć udział w V Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie^[3]. Rząd Japonii nie chcąc ośmieszyć się na arenie międzynarodowej przyjął zaproszenie. Za przygotowania odpowiedzialny był minister edukacji, który poprosił o pomoc Jigorō Kanō, twórcę judo. Kanō, po rozmowie z francuskim ambasadorem w Japonii i przeczytaniu wiadomości przysłanej przez Szwedów, zgodził się zostać członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego^[4]. Minister okazał się niechętnie współpracującą osobą, więc cała odpowiedzialność spadła na ramiona judoki. Stworzył więc Japońskie Stowarzyszenie Wychowania Fizycznego (Nippon Taiiku Kai) oraz Japońskie Stowarzyszenie Sportu Amatorskiego (Dai Nippon Tai-iku Kyokai), którego został prezydentem. Stowarzyszenie zostało następnie przekształcone w Japoński Komitet Olimpijski^[5].

 Osobny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912.

Pierwszą konkurencją z udziałem Japończyków był bieg na 100 metrów. Startował w niej jeden japoński zawodnik — Yahiko Mishima. Eliminacje zostały rozegrane 6 lipca. Mishima wystartował w biegu szesnastym, który okazał się najszybszym z biegów eliminacyjnych. Z nieznanym czasem Japończyk zakończył bieg na ostatnim, piątym miejscu i odpadł z dalszej rywalizacji. Konkurencję wygrał Amerykanin Ralph Craig^[6].

10 lipca zostały rozegrane eliminacje biegu na 200 metrów. Mishima wystartował w biegu trzynastym biegu eliminacyjnym. W biegu tym liczyli się jedynie Amerykanin Young i Brytyjczyk Seedhouse, zaś Japończyk został z tyłu i z nieznanym czasem zajął czwarte miejsce i odpadł z dalszej rywalizacji^[7]. Konkurencję wygrał Amerykanin Ralph Craig^[8].

12 lipca rozegrano eliminacje ostatniej konkurencji sprinterskiej z udziałem Mishimy — biegu na 400 metrów. Japończyk wziął udział w czwartym biegu eliminacyjnym. Jego jedynym przeciwnikiem był Szwed Paul Zerling. Przez pierwszą połowę biegu Mishima prowadził, lecz ostatecznie bieg został wygrany przez reprezentanta gospodarzy. Japończyk zakończył bieg z czasem 55,5 sekundy i zakwalifikował się do półfinału^[9]. Miał wziąć udział w półfinale czwartym, lecz nie pojawił się na starcie. Konkurencję wygrał Amerykanin Charles Reidpath^[10].

Maraton na igrzyskach w Sztokholmie (rozgrywany na trasie o długości 40,2 km)^[11] odbył się 14 lipca przy temperaturze ponad 30 stopni w skali Celsjusza^[12]. Wziął w nim udział drugi z zawodników japońskich, Shizō Kanakuri. W okolicach 30. kilometra Japończyk zatrzymał się przy jednym z domów (zamieszkałym przez rodzinę Petre) i poprosił gospodarzy o szklankę wody. Po jej wypiciu zasnął, budząc się dopiero następnego dnia rano. Organizatorzy nie wiedząc gdzie znajduje się Kanakuri o pomoc w poszukiwaniach poprosili policję. Zawstydzony swoim zachowaniem lekkoatleta początkowo odmówił powrotu do ojczyzny^[13]. Konkurencję wygrał zawodnik południowoafrykański Kenneth McArthur^[11]. W 1967 roku Szwedzki Komitet Olimpijski z okazji 55. rocznicy igrzysk w Sztokholmie zaprosił Kanakuriego do występu w Maratonie Sztokholmskim. Japończyk dokończył swój bieg z igrzysk olimpijskich; czas jaki uzyskał to: 54 lata, 8 miesięcy, 6 dni, 5 godzin, 32 minuty i 20,3 sekundy^[12].

Zawodnicy:

• Shizō Kanakuri
• Yahiko Mishima

• Japan at the 1912 Stockholm Summer Games [online], Sports-Reference.com [dostęp 2014-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-19]  (ang.).