Jeff Lacy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jeffrey Scott Lacy

Pseudonim	Left Hook
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1977 Floryda
Obywatelstwo	USA
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	super średnia
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	34
Zwycięstwa	27
Przez nokauty	18
Porażki	6
Nieodbyte	1
↑ Bilans walk aktualny na 30.01.2015.

Jeffrey Scott Lacy (ur. 12 maja, 1977 na Florydzie) – amerykański bokser wagi super średniej, były zawodowy mistrz świata IBF oraz IBO.

Jako amator stoczył ponad 210 walk. Największym jego amatorskim sukcesem, było dotarcie do ćwierćfinału podczas Igrzysk w Sydney. Przed ćwierćfinałem pokonał m.in. Polaka Pawła Kakietka^[1] (21-7).

Karierę zawodową rozpoczął w 2001 roku. Pierwszy poważniejszy test w karierze zaliczył w 2004r. walcząc z Ukraińcem Witalim Tsypko. Stawką walki było prawo walki o MŚ IBF. Walka zakończyła się już w 2 rundzie, i została uznana za nieodbytą, ponieważ doszło do rozcięcia na twarzy Ukraińca, którego powodem było zderzenie głowami.

W walce o wakujący po Svenie Ottke tytuł IBF, Lacy zmierzył się z Sydem Vanderpoolem. Walka odbyła się 2 października 2004 roku i była bardzo wyrównana. Początek należał do Vanderpoola, lecz w drugiej połowie kontrolę w ringu przejął Lacy. Ostatecznie walka zakończyła się zwycięstwem Lacy'ego przez TKO w 8 rundzie. Do czasu przerwania walki, Lacy prowadził na punkty u wszystkich sędziów. 4 grudnia 2004 roku przystąpił do pierwszej obrony mistrzostwa świata IBF, jego przeciwnikiem był Omar Sheika. Walka była zacięta i wyrównana, Lacy osiągnął lekką przewagę w końcowych rundach i zapewnił sobie zwycięstwo na punkty (117-111, 115-113, 115-113).

5 marca 2005 roku stanął do drugiej obrony pasa IBF. Rywalem Clouda był Rubin Williams, a walka odbyła się w Las Vegas. Po osiągnięciu lekkiej przewagi, Lacy zaczął przełamywać rywala, aż w końcu w 7 rundzie sędzia postanowił przerwać pojedynek, ogłaszając zwycięstwo Lacy'ego przez techniczny nokaut. 6 sierpnia 2005 roku w kolejnej obronie pasa, zmierzył się z byłym mistrzem świata WBC, Robinem Reidem. Lacy totalnie zdominował rywala, aż czterokrotnie posyłając go na deski w przebiegu całej walki. Ostatecznie Lacy zwyciężył przez TKO w 7 rundzie, gdy Reid został poddany przez narożnik. W chwili przerwania walki Lacy bardzo wysoko prowadził na punkty u wszystkich sędziów: (70-57, 70-57, 70-57).

5 listopada 2005 roku pretendentem do tytułu IBF był Scott Pemberton, a stawką walki były pasy IBF, oraz IBO. Po dobrej 1 rundzie w wykonaniu pretendenta, Lacy w 2 rundzie zaczął dochodzić do głosu, posyłając go dwukrotnie na deski. Sędzia wyliczył Pembertona, ogłaszając zwycięstwo Lacy'ego przez nokaut w 2 rundzie.

Do walki doszło 4 marca 2006 roku w Manchesterze. Faworytem był Joe Calzaghe^[2], który bronił tytułu WBO po raz 18. Nikt nie spodziewał się, że Calzaghe tak łatwo pokona Lacy'ego. Calzaghe zwyciężył jednogłośnie na punkty, wygrywając każdą rundę oraz posyłając rywala na deski w ostatniej, 12 rundzie. Calzaghe do swojego tytułu WBO dołożył pas IBF oraz pas magazynu The Ring, który przyznawany jest dla najlepszego boksera tej kategorii. Calzaghe zadał łącznie 948 ciosy, z czego 351 doszło celu, natomiast Lacy - 444, z czego tylko 116 doszło do celu.

Na ring powrócił 2 grudnia 2006 roku, jego rywalem był dawny przeciwnik Vitaliy Tsypko^[3]. Walka była bardzo wyrównana i zakończyła się kontrowersyjnym punktowym zwycięstwem Lacy'ego (96-94, 96-94, 95-95). Komentujący walkę, Larry Merchant widział jako zwycięzcę Ukraińca, zaś ekspert HBO Harold Lederman wypunktował remis.

Pomimo 2 kolejnych punktowych wygranych nad Manfredo^[4] i Epifiano Mendozą, w kolejnej walce został pokonany wysoko na punkty przez Jermaina Taylora.

W 2009 roku jego przeciwnikiem był Roy Jones Jr. Roy nie prezentował się tak dobrze, jak kiedyś, ale wystarczyło, aby pokonać Lacy'ego poddanego w 10 rundzie. Ostatnią walkę stoczył w 2010 roku, przegrywając jednogłośnie na punkty z Dhafirem Smithem (23-19-7).

30 stycznia 2015 w Mashantucket w Connecticut przegrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie w ośmiorundowym pojedynku z Kubańczykiem Sullivanem Barrerą (14-0-0)^[5].

• Lista walk zawodowych Jeffa Lacy'ego na BoxRec.com