Jerzy Flanc – Wikipedia, wolna encyklopedia
plutonowy podchorąży | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jerzy Flanc, Jerzy Flantz[1] ps. „Grab” (ur. 5 lipca 1924[2], zm. 6 sierpnia 1944 w Warszawie) – plutonowy podchorąży, w powstaniu warszawskim żołnierz III plutonu „Felek”[3] 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Podczas okupacji niemieckiej służył w polskim podziemiu zbrojnym. Podczas powstania warszawskiego walczył na Woli. Zamordowany w szóstym dniu walk powstańczych w Szpitalu Karola i Marii przy ul. Leszno 136 na Woli. Miał 20 lat. Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych obok kwater żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka”.
Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urząd Miasta Ostrów Mazowiecka. ostrowmaz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)]..
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ Żołnierze batalionu „Zośka” polegli w Powstaniu Warszawskim. info-pc.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-27)]..