Jerzy Weil – Wikipedia, wolna encyklopedia
porucznik | |
Data urodzenia | 5 marca 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 22 września 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jerzy Weil ps. „Jerzyk”, „Jerzy” (ur. 5 marca 1923, zm. 22 września 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, porucznik, w powstaniu warszawskim dowódca I plutonu „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W powstaniu walczył wraz ze swoim oddziałem na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. 12 września ranny podczas walk. Poległ na Górnym Czerniakowie w rejonie ul. Wilanowskiej 1, dnia 22 września. Miał 21 lat.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari rozkazem Dowódcy AK nr 507 z 14 VIII 1944. Uzasadnienie nadania mu krzyża VM brzmiało: „odznaczył się w walkach na terenie Grupy «Północ»”[1]. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-4-24)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari - Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze