Johan Clarey – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johan Clarey
Ilustracja
Johan Clarey w 2019 roku
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1981
Annecy

Klub

SC Tignes

Wzrost

191 cm

Debiut w PŚ

29.11 2003, Lake Louise
(50. miejsce – Zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

10.01 2004, Chamonix (29. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

19.12 2009, Val Gardena
(3. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 Zjazd
Mistrzostwa świata
srebro Åre 2019 Supergigant
Strona internetowa

Johan Claude Clarey (ur. 8 stycznia 1981 w Annecy) – francuski narciarz alpejski, specjalizujący się w konkurencjach szybkościowych, wicemistrz olimpijski i wicemistrz świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 27 listopada 1996 roku w Val Thorens, gdzie w zawodach FIS Race zajął 32. miejsce w slalomie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jego najlepszym wynikiem było 21. miejsce w tej samej konkurencji. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Verbier zajął między innymi czwarte miejsce w zjeździe.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując 50, miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 10 stycznia 2004 roku w Chamonix, zajmując 29. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 19 grudnia 2009 roku w Val Gardena, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Kanadyjczyk Manuel Osborne-Paradis i Austriak Mario Scheiber. W sezonach 2018/2019-2022/2023 zajmował 19. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 020/2021 był czwarty w klasyfikacji zjazdu.

W 2010 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie nie ukończył superkombinacji, a w zjeździe zajął 27. miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi nie ukończył zjazdu, zajął za to dziewiętnaste miejsce w supergigancie. Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku w swoim jedynym starcie był osiemnasty w zjeździe. W tej samej konkurencji wywalczył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku. Rozdzielił tam na podium Beata Feuza ze Szwajcarii i Austriaka Matthiasa Mayera.

Na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku był drugi w supergigancie. Uplasował się tam za Włochem Dominikiem Parisem, a srebrny medal zdobył ex aequo z Austriakiem Vincentem Kriechmayrem. Był też między innymi ósmy w zjeździe podczas mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
27. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Zjazd 1:54,31 +1,98 Szwajcaria Didier Défago
DNF1 21 lutego 2010 Kanada Vancouver Superkombinacja 2:44,92 - Stany Zjednoczone Bode Miller
DNF 9 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 2:06,23 - Austria Matthias Mayer
19. 16 lutego 2014 Rosja Soczi Supergigant 1:18,14 +1,61 Norwegia Kjetil Jansrud
18. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:40,25 +2,14 Norwegia Aksel Lund Svindal
2. 7 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:42,69 +0,10 Szwajcaria Beat Feuz
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
8. 12 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:58,41 +1,94 Kanada Erik Guay
30. 5 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Supergigant 1:15,68 +2,66 Austria Hannes Reichelt
16. 7 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Zjazd 1:43,18 +1,08 Szwajcaria Patrick Küng
DNF 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 - Szwajcaria Beat Feuz
2. 6 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:24,20 +0,09 Włochy Dominik Paris
19. 9 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:19,98 +1,37 Norwegia Kjetil Jansrud
DNF 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:19,41 - Austria Vincent Kriechmayr
16. 14 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:37,79 +1,50 Austria Vincent Kriechmayr
23. 12 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:47,05 +1,89 Szwajcaria Marco Odermatt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
28. 21 lutego 2000 Kanada Québec Zjazd 1:10,77 min +2,38 s Austria Thomas Graggaber
21. 25 lutego 2000 Kanada Québec Slalom 1:52,95 min +3,42 s Szwajcaria Daniel Défago
28. 26 lutego 2000 Kanada Québec Gigant 1:52,09 min +3,59 s Austria Georg Streitberger
4. 5 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Zjazd 1:30,23 min +1,35 s Austria Thomas Graggaber
44. 8 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Gigant 2:08,79 min +4,80 s Austria Hannes Reiter
18. 9 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Slalom 1:25,72 min +3,31 s Niemcy Stefan Kogler

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włochy Val Gardena19 grudnia 2009 (zjazd) – 3. miejsce[1]
  2. Włochy Val Gardena21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  3. Norwegia Kvitfjell1 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce
  4. Austria Kitzbühel21 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  5. Austria Kitzbühel27 stycznia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
  6. Stany Zjednoczone Beaver Creek7 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  7. Niemcy Garmisch-Partenkirchen1 lutego 2020 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Austria Kitzbühel24 stycznia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Austria Kitzbühel21 stycznia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
  10. Włochy Val Gardena17 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
  11. Austria Kitzbühel21 stycznia 2023 (zjazd) – 2. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ex aequo ze Szwajcarem Ambrosim Hoffmannem

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]