John-Patrick Smith – Wikipedia, wolna encyklopedia

John-Patrick Smith
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1989
Townsville

Wzrost

188 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2012

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Jacob Meyer

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

108 (28 września 2015)

Australian Open

1R (2013, 2020)

Roland Garros

2Q (2015)

Wimbledon

1R (2015, 2018)

US Open

1R (2015, 2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

52 (11 września 2017)

Australian Open

QF (2021)

Roland Garros

1R (2013, 2018, 2019, 2021)

Wimbledon

3R (2024)

US Open

QF (2017)

Strona internetowa

John-Patrick Tracey Smith (ur. 24 stycznia 1989 w Townsville) – australijski tenisista.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako junior, najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu w rankingu ITF.

W listopadzie 2007 zadebiutował w turnieju rangi ATP Challenger Tour, a w 2012 zdobył swój pierwszy tytuł w singlu. W styczniu 2013, dzięki otrzymaniu dzikiej karty, wystąpił na Australian Open, debiutując tym samym w turnieju głównym Wielkiego Szlema. W pojedynku 1 rundy uległ João Sousie 4:6, 1:6, 4:6. W marcu 2014 pomyślnie przeszedł przez kwalifikacje w Indian Wells. W lipcu 2015, podczas imprezy w Newport, dotarł do półfinału gry pojedynczej, przegrywając w swoim ostatnim pojedynku z Rajeevem Ramem 4:6, 6:7(4).

W lipcu 2017 został finalistą gry podwójnej rozgrywek ATP World Tour w Newport wspólnie z Mattem Reidem, a w lutym 2018 przegrał finał w Delray Beach, partnerując Nicholasowi Monroe. Pierwszy tytuł w zawodach tej rangi zdobył pod koniec lipca 2018 w Atlancie, startując z Nicholasem Monroe. Kolejne turniejowe finały zanotował w 2021 roku w Singapurze oraz w 2022 roku w Pune.

Pod koniec stycznia 2019 Smith został finalistą Australian Open w grze mieszanej, wspólnie z Astrą Sharmą. W 2021 roku razem z Matthew Ebdenem osiągnęli finał zawodów w Singapurze.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 108. miejscu (28 września 2015), natomiast w zestawieniu deblistów na 52. pozycji (11 września 2017).

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (1–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 23 lipca 2017 Newport Trawiasta Australia Matt Reid Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
4:6, 6:4, 7–10
Finalista 2. 25 lutego 2018 Delray Beach Twarda Stany Zjednoczone Nicholas Monroe Stany Zjednoczone Jack Sock
Stany Zjednoczone Jackson Withrow
6:4, 4:6, 8–10
Zwycięzca 1. 29 lipca 2018 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Nicholas Monroe Stany Zjednoczone Ryan Harrison
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
3:6, 7:6(5), 10–8
Finalista 3. 28 lutego 2021 Singapur Twarda (hala) Australia Matthew Ebden Belgia Sander Gillé
Belgia Joran Vliegen
2:6, 3:6
Finalista 4. 6 lutego 2022 Pune Twarda Australia Luke Saville Indie Rohan Bopanna
Indie Ramkumar Ramanathan
7:6(10), 3:6, 6–10

Gra mieszana (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 26 stycznia 2019 Australian Open Twarda Australia Astra Sharma Czechy Barbora Krejčíková
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
7:6(3), 6:1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]