John Barnard – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Barnard
Ilustracja
John Barnard
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1946
Wembley, Londyn

Sukcesy sportowe

Zaprojektowanie półautomatycznej skrzyni biegów.

John Barnard (ur. 4 maja 1946 roku w Wembley w Londynie[1]) – brytyjski projektant wyścigowy[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

John Barnard uzyskał dyplom z Watford College of Technology, następnie zaczął tworzyć projekt przemysłowy GEC[2].

W 1968 roku złożył podanie o pracę w Lola na stanowisku młodszego projektanta. Został zatrudniony i zaczął projektować dla Formula Vee i SuperVee[2].

W 1972 roku przeniósł się do McLarena, pracował przez trzy lata z Gordonem Coppuckiem przy projekcie M16 Indycar[2].

W połowie 1975 roku został zatrudniony przez Parnelli Jones i poproszony o zaprojektowanie bolidu dla Formuły 1[2].

Pracował w Formule 1 dla McLarena, przeszedł do Ferrari. Wymyślił półautomatyczną skrzynię biegów[2].

Po zaprojektowaniu półautomatycznej skrzyni biegów został zatrudniony w Benettonie, gdzie zaprojektował bolid Benetton B191[2].

Po sporze finansowym z Benettonem zaczął pracować nad tajnym projektem Toyota F1 dla firmy TOM’s, gdy nie udało mu się tego planu zrealizować Ferrari zaproponowało mu własne studio projektowe. W połowie 1997 roku Barnard kupił FDD od Ferrari i siedzibę B3 Technologies[2].

Pracował dla Arrowsa. W 1999 roku pracował jako konsultant techniczny dla Prosta oraz nadal prowadził B3 Technologies[2].

Po zakończeniu pracy dla Prosta, Barnard przeniósł się do sportów motocyklowych, na początku 2003 roku został dyrektorem technicznym zespołu Kenna Robertsa; MotoGP[2].

Jest członkiem British Racing Drivers’ Club[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. John Barnard. oldracingcars.com. [dostęp 2010-01-01]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j PEOPLE: JOHN BARNARD. grandprix.com. [dostęp 2010-01-01]. (ang.).
  3. John Barnard. brdc.co.uk. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).