John Salley – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Salley

16, 22
silny skrzydłowy/środkowy
Pseudonim	Spider
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1964 Nowy Jork
Wzrost	211 cm
Masa ciała	104 kg
Kariera
Aktywność	1986–2000
Szkoła średnia	Canarsie (Brooklyn, Nowy Jork])
College	Georgia Tech (1982–1986)
Draft	1986, numer: 11 Detroit Pistons
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1986–1992 Detroit Pistons 1992–1995 Miami Heat 1995–1996 Toronto Raptors 1996 Chicago Bulls 1996 Panathinaikos Ateny 1999–2000 Los Angeles Lakers

John Thomas Salley (ur. 16 maja 1964 w Nowym Jorku) – amerykański koszykarz grający w lidze NBA na pozycjach silnego skrzydłowego lub środkowego, aktor, prezenter radiowy i telewizyjny, czterokrotny mistrz ligi z drużynami Detroit Pistons, Chicago Bulls i Los Angeles Lakers.

Ze względu na długie ręce i styl gry obronnej nosił pseudonim "Pająk".

Pierwszy w historii gracz, który zdobył trzy tytuły mistrzowskie, grając w różnych klubach. W 2005 jego osiągnięcie powtórzył Robert Horry, zaś w 2020 LeBron James.

W 1986 został wybrany przez Detroit Pistons w pierwszej rundzie draftu z numerem 11. W klubie tym, wraz z m.in. Isiahem Thomasem, Dennisem Rodmanem, Joe Dumarsem czy Billem Laimbeerem tworzyli najlepszą drużynę końca lat 80., słynnych "Bad Boys" z Detroit Chucka Daly'ego. Właśnie z Pistonsami, w latach 1989 i 1990, Salley zdobył swe pierwsze tytuły Mistrza NBA.

W 1992 został sprzedany do Miami Heat, a po trzech kolejnych latach na krótko trafił do Toronto Raptors, skąd przeszedł do Chicago Bulls. Tutaj, wraz z Michaelem Jordanem, Scottiem Pippenem i byłym kolegą z Pistons Dennisem Rodmanem, zdobył swój trzeci mistrzowski pierścień.

Po sezonie 1995–1996 Salley zdecydował się zakończyć karierę. Ale nie była to decyzja nieodwołalna. Najpierw, jeszcze w 1996 na kilka gier dołączył do greckiego klubu Panathinaikos Ateny, a następnie, w 1999, podpisał kontrakt z drużyną Lakersów, pomagając Kobiemu Bryantowi i Shaquille'owi O'Nealowi w zdobyciu pierwszego z trzech kolejnych mistrzowskich tytułów. Po tym sezonie odszedł ostatecznie na koszykarską emeryturę, mówiąc, że zdobył "trzy mistrzowskie pierścienie, z trzema różnymi klubami, w trzech różnych dekadach i w ciągu dwóch mileniów."

W 1988 ukończył Georgia Institute of Technology.

Przez krótki czas był analitykiem w programie NBA Showtime. W 2006 został mianowany komisarzem ligi ABA.

• Uczestnik rozgrywek:
  • Elite 8 turnieju NCAA (1985)
  • Sweet 16 turnieju NCAA (1985, 1986)
• Mistrz:
  • turnieju konferencji Atlantic Coast (ACC - 1985)
  • sezonu regularnego konferencji ACC (1985)
• Zaliczony do III składu All-American (1986 przez NABC)

• 4-krotny mistrz NBA (1989, 1990, 1996, 2000)^[1]
• Wicemistrz NBA (1988)^[1]

• Wraz z gwiazdami Hollywood Willem Smithem i Martinem Lawrence'em wystąpił w filmach akcji Bad Boys (1995) i Bad Boys II (2003).
• Zagrał najwyższego elfa świata w telewizyjnym filmie wytwórni Disney The Ultimate Christmas Present.
• Był menedżerem rapera K-os.
• Występował w programach telewizyjnych Rescue Me i Noah's Arc.
• Miał własną audycję radiową w Los Angeles.
• Obecnie pojawia się w różnych programach telewizyjnych.
• W 1996 wystąpił w filmie Eddie^[2].

Salley jest weganinem^[3].

• Profil na NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)]. (ang.)