José Óscar Herrera – Wikipedia, wolna encyklopedia

José Óscar Herrera

Pełne imię i nazwisko	José Óscar Herrera Corominas
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1965 Tala
Wzrost	181 cm
Pozycja	prawy obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1984–1989 CA Peñarol 97 (12) 1989–1990 UE Figueres 1990–1995 Cagliari Calcio 148 (13) 1995–1996 Atalanta BC 41 (2) 1997 Cruz Azul 12 (1) 1997–1998 Newell’s Old Boys Rosario 11 (0) 1998 CA Peñarol 11 (1) 1999 Racing Montevideo 27 (8) 2000 Montevideo Wanderers 31 (2) 2001 CA Peñarol 5 (1) 2001 Shandong Luneng Taishan 2002 Montevideo Wanderers 8 (0) 2003 CA Peñarol 2004 Montevideo Wanderers
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1988–1997 Urugwaj 57 (4)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América złoto Urugwaj 1995 srebro Brazylia 1989

José Óscar Herrera Corominas (ur. 17 czerwca 1965) – urugwajski piłkarz, prawy obrońca. Wzrost 181 cm, waga 71 kg.

Herrera rozpoczął karierę w klubie CA Peñarol, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Urugwaju (w 1985 i 1986) oraz zwyciężył w turnieju Copa Libertadores 1987.

Jako gracz Peñarolu wziął udział w turnieju Copa América 1989, gdzie Urugwaj został wicemistrzem Ameryki Południowej. Herrera wystąpił we wszystkich 7 meczach - w 4 grupowych z Ekwadorem, Boliwią, Chile i Argentyną, oraz w 3 finałowych z Paragwajem, Argentyną i Brazylią.

W 1989 przeniósł się do Hiszpanii, gdzie przez rok grał w klubie UE Figueres. Jako piłkarz tego klubu wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Herrera zagrał w 3 meczach grupowych - z Hiszpanią, Belgią i Koreą Południową.

Po mistrzostwach został piłkarzem włoskiego klubu Cagliari Calcio, w którym rozegrał ponad 100 meczów. Jako piłkarz Cagliari był w kadrze Urugwaju podczas turnieju Copa América 1993, gdzie Urugwaj dotarł do ćwierćfinału. Herrera nie wystąpił jednak w żadnym ze spotkań.

Wciąż jako gracz Cagliari wziął udział w turnieju Copa América 1995, gdzie Urugwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. Zagrał we wszystkich 6 meczach - z Wenezuelą, Paragwajem, Meksykiem, Boliwią, Kolumbią i Brazylią. W meczu finałowym przeciwko Brazylii strzelił bramkę w decydującej o tytule rozgrywce rzutów karnch.

Po zwycięskim turnieju został piłkarzem klubu Atalanta BC, a w 1996 opuścił Włochy i przeszedł do meksykańskiego klubu Cruz Azul. Rok później grał już w Argentynie, w klubie Newell’s Old Boys Rosario.

W końcowej fazie swojej kariery Herrera grał w klubach urugwajskich - w Peñarolu, Racing Montevideo i Montevideo Wanderers. W 2001 zdołał także zaliczyć sezon w chińskim klubie Shandong Luneng Taishan.

Herrera od 7 sierpnia 1988 do 30 kwietnia 1997 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 57 meczów i zdobył 4 bramki^[1].

Sezon	Drużyna	Tytuł
1985	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1986	CA Peñarol	Mistrz Urugwaju
1987	CA Peñarol	Copa Libertadores
1995	Urugwaj	Copa América

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 83

• Podstawowe informacje biograficzne. tenfieldigital.com.uy. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-18)].
• Dane statystyczne
• RSSSF - reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
• RSSSF - Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata
• RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1980-1989