Julian Stawiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julian Stawiński
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1904
Płoskirów

Data i miejsce śmierci

19 października 1973
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

tłumacz

Małżeństwo

Irena Tuwim

Grób tłumacza Juliana Stawińskiego i jego żony tłumaczki Ireny Tuwim na Starych Powązkach w Warszawie

Julian Stawiński (ur. 1 maja 1904 w Płoskirowie, zm. 19 października 1973 w Warszawie), tłumacz z języka angielskiego i rosyjskiego oraz redaktor pionierskich antologii fantastycznych w Polsce; mąż Ireny Tuwim.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Doktor prawa. Przed wojną najpierw sędzia w Ostrowi Mazowieckiej, potem adwokat i radca prawny w Warszawie. Po wybuchu wojny razem z żoną, przez Rumunię i Francję, przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkali do początku 1945 r. Po krótkim pobycie w Kanadzie, u brata żony, znanego poety Juliana Tuwima, został zatrudniony przez władze komunistycznej Polski jako attaché ambasady PRL w Waszyngtonie. W 1947 r. wrócił do kraju i zajął się pracą literacką[1].

Miał młodszego brata Tadeusza Stawińskiego (ur. 23 stycznia 1905 w Płoskirowie, zm. 10 kwietnia 1986 w Bielsku-Białej) lekarza-okulistę mieszkającego w Bielsku-Białej.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 161-4-36)[2].

Redakcja antologii

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Twórczość własna

[edytuj | edytuj kod]
  • Pożar na Kapitolu
  • Mark Twain

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maria Kotowska-Kachel, Stawiński Julian, 1904–1973, prozaik, tłumacz, publicysta, w: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, tom VII: R–Sta (pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan), Warszawa 2001, s. 457–458

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anna Augustyniak: Irena płacząca za szafą. „Wysokie obcasy” nr 46, 2010 r.
  2. Cmentarz Stare Powązki: JAN STAWIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-28].