Junoon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Junoon
Gatunek

Dramat, Film historyczny

Data premiery

1978

Kraj produkcji

Indie

Język

urdu, hindi, angielski

Czas trwania

141 min

Reżyseria

Shyam Benegal(Nagroda Filmfare dla Najlepszego Reżysera)

Scenariusz

Ruskin Bond (opowiadanie A Flight of Pigeons (Lot gołębi)
Shyam Benegal (scenariusz)
Satyadev Dubey (dialogi)
Ismat Chugtai (dialogi)Nagroda Filmfare za Najlepsze Dialogi

Główne role

Shashi Kapoor
Shabana Azmi
Jennifer Kendal
Naseeruddin Shah
Amrish Puri (narrator)

Muzyka

Vanraj Bhatia

Zdjęcia

Govind Nihalani (Nagroda Filmfare dla Najlepszego Operatora)

Montaż

Bhanudas Divakar (Nagroda Filmfare za Najlepszy Montaż)

Produkcja

Shashi Kapoor (Nagroda Filmfare dla Najlepszego Filmu)

Nagrody
11 nagród (Junoon – lista nagród w bazie IMDb (ang.))

Junoon (urdu: جنون, hindi: जुनून, tłum.: Obsesja) to bollywoodzki dramat historyczny z 1978 w reżyserii Shyam Benegala, autora Zubeidaa, czy Welcome to Sajjanpur. W rolach głównych Shashi Kapoor, Nafisa Ali, Shabana Azmi, Kulbhushan Kharbanda i nagrodzony Filmfare Naseeruddin Shah. Film jest ekranizacją opowiadania Lot gołębi napisanego przez Ruskin Bonda, autora też sfilmowanej The Blue Umbrella. Przedstawia on na tle powstania sipajów z 1857 roku historię braci z rodu Pasztunów. Dwaj z nich zbrojnie walczą z Brytyjczykami o wolność Indii, trzeci żyje jak urzeczony miłością do Angielki.To historia indyjskiego marzenia o wolności, które wówczas utopione w krwi spełniło się dopiero 90 lat później w 1947 roku. To także historia miłości, w której zakochanych dzieli zbyt wiele – kolor skóry, religia, a także przynależność do narodu najeźdźców i podbitych.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

1847 rok. W brytyjskiej armii dochodzi do buntu indyjskich żołnierzy- sipajów. Oburzenie ich wzbudziła pogarda jaką Brytyjczycy okazali Indusom wprowadzając w armii naboje smarowane tłuszczem. Muzułmanów oburzyło użycie do tego wieprzowiny, hindusów wołowiny. Indusi obu wyznań zjednoczyli się w buncie przeciwko nieliczeniu się z ich religijnymi zakazami. Zbierana przez ponad sto lat wrogość do najeźdźcy wybucha z całą siłą. Powieszenie jednego z pierwszych rebeliantów Mangal Pandeya spotęgowało gniew. Wojna rozprzestrzenia się na całe Indie. W Delhi ogłoszono niepodległość Indii pod rządami Shahadura Shaha Zafara. W kraju ogarniętym płomieniem walki łatwiej o jedność, ale i o podział. Muzułmanie walczą ramię w ramię z hindusami zabijając Brytyjczyków. W muzułmańskiej rodzinie Pasztunów dochodzi do podziału. Sarfaraz (Naseeruddin Shah) i Rashid Khan ruszają do walki, natomiast ich brat Javed (Shashi Kapoor) żyje w swoim świecie, pełen czułości dla hodowanych gołębi, obojętny wobec bezpłodnej żony (Shabana Azmi) urzeczony Angloinduską Ruth (Nafisa Ali). Biali zostają zaatakowani w kościele. Od szabli Sarfaraza ginie ojciec Ruth. Ją, matkę i babkę ocala Hindus Lalal Ramlimal (Kulbhushan Kharbanda). Javed, prześladujący Ruth dotychczas tylko spojrzeniem zabiera kobiety do siebie. Chce je ocalić przed grożącą im śmiercią, ale ku oburzeniu i rozpaczy Firaus (Shabana Azmi) stawia warunek – Ruth ma zostać jego drugą żoną. Zdesperowana matka Ruth zgadza się, ale... Javed może poślubić Ruth tylko wtedy, gdy zwycięstwo Indusów nad Brytyjczykami będzie ostateczne, gdy obronią przed nimi Delhi.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Muzyka i piosenki

[edytuj | edytuj kod]

Autorem muzyki jest Vanraj Bhatia – teksty: Praveen, Amir Khusro, Jigar Moradabadi i Sant Kabir.

  1. "Khusro rain piya ki jaagi pee ke sang" – Jamil Ahmad
  2. "Ishq ne todi sar pe qayamat" – Mohammad Rafi
  3. "Come live with me and be my love" – Jennifer Kendal
  4. "Phir aaye kari ghata matwali sawan ki" – Asha Bhosle, Varsha Bhosle

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]