Jurij Benio – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jurij Benio
Юрій Беньо
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Wołodymyrowycz Benio

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1974
Lwów

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992–1993 Silmasz Lwów ? (?)
1993–1994 Sokił-ŁORTA Lwów 22 (3)
1994–1996 Haraj Żółkiew 34 (6)
1996–1999 Karpaty Lwów 76 (2)
1999 FK Lwów 3 (0)
1999 Szachtar Donieck 8 (1)
1999–2002 Metałurh Zaporoże 63 (2)
2002–2004 Karpaty Lwów 58 (1)
2005 Venta Kuldiga 6 (0)
2005–2008 Arsenał Kijów 85 (2)
2009 Wołyń Łuck 5 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008–2009 FK Lwów (asystent)
2009 FK Lwów
2014– Karpaty Lwów (dyrektor)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Wołodymyrowycz Benio, ukr. Юрій Володимирович Беньо, ros. Юрий Владимирович Беньо, Jurij Władimirowicz Bienio (ur. 25 kwietnia 1974 we Lwowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek DJuSSz Karpaty Lwów. Pierwszy trener – Heorhij Syrbu i Anatolij Kroszczenko. Rozpoczął karierę piłkarską w amatorskich drużynach Silmasz Lwów i Sokił-ŁORTA Lwów. W sezonach 1994/95 i 1995/96 występował w trzecioligowym klubie Haraj Żółkiew, gdzie zaprzyjaźnił się z Wołodymyrem Jezerskim. Razem występowali w pierwszoligowym klubie Karpaty Lwów. W 1999 utalentowany obrońca został zaproszony do Szachtara Donieck, jednak w nim zagrał tylko półsezonu. Następnym klubem był Metałurh Zaporoże, w którym pełnił funkcje kapitana drużyny. W 2002 ponownie wrócił do Karpat Lwów. Kiedy w 2005 łotewski klub Venta Kuldiga postawił cel zdobyć awans do Ligi Mistrzów razem z Ołehem Łużnym, Alaksandrem Chackiewiczem i Maciejem Nalepą przeszedł do Venty. Jednak już po kilku kolejkach klub ogłosił bankructwo i latem 2005 piłkarz wrócił do Lwowa. Podtrzymywał formę sportową w amatorskiej drużynie FK Pustomyty. Przed rozpoczęciem sezonu 2005/06 miał propozycje dalszych występów od Metałurha Zaporoże i Arsenału Kijów. Zdecydował się na kijowski klub, tak jak w nim już występował jeden z przyjaciół z Karpat Serhij Mizin. Ponownie został wybrany pełnić funkcje kapitana drużyny. Sezon 2008/09 rozpoczął w klubie Arsenał Kijów, nawet rozegrał 9 spotkań. Kiedy w październiku 2008 otrzymał propozycję pomagać trenować klub FK Lwów, zdecydował ukończyć swoje występy[1]. Po roku przerwy związanej z pracą trenerską we wrześniu 2009 powrócił do gry, podpisując kontrakt z klubem Wołyń Łuck[2]. W listopadzie po zakończeniu rundy jesiennej za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[3].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2004 był powołany do reprezentacji Ukrainy na mecz towarzyski z Libią, jednak na boisku tak i nie pojawił się[4].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Od października 2008 pomagał trenować FK Lwów. Po odejściu Serhija Kowalca objął stanowisko głównego trenera klubu. W sierpniu 2009 przekazał trenerskie funkcje nowemu trenerowi Ihoru Jaworskiemu[5]. 19 czerwca 2014 został dyrektorem sportowym Karpat Lwów[6].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • został wybrany do symbolicznej jedenastki Karpat w historii Mistrzostw Ukrainy[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]