Kłus (chód) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kłus (ang. trot) to dwutaktowy chód zwierząt czworonożnych, w którym w pewnych momentach ciało opiera się tylko na dwóch stopach[1]. W typowym kłusie stopy w ukośnie przeciwnych końcach ciała uderzają o ziemię razem; czyli prawa tylna z lewą przednią i lewa tylna z prawą przednią[1][2]. Mniej stabilną, ale pozwalającą na dłuższe kroki, odmianę kłusa stosują niektóre duże ssaki o długich kończynach i krótkim tułowiu (żyrafy, wielbłądy). Polega ona na równoczesnym poruszaniu do przodu kończynami prawymi lub lewymi[1]. Ten typ to inochód[3]. Kłus jest szybszym sposobem chodu niż stęp, a wolniejszym niż galop[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Henryk Szarski, Historia zwierząt kręgowych, Wyd. nowe [6 zm.], Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 285–286, ISBN 978-83-01-12632-2 [dostęp 2024-09-15].
  2. ↑ Chody konia. Polski Związek Jeździecki. [dostęp 2023-10-10].
  3. ↑ inochód, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-09-15].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kłus_(chód)&oldid=74846271”