Kaboszon (architektura) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kaboszon – motyw ornamentalny, wzorowany na oszlifowanym kamieniu szlachetnym (kaboszonie), w kształcie kulistym, półkulistym i elipsoidalnym. Stosowany w ornamentyce renesansowej (często jako element towarzyszący ornamentom okuciowym) i barokowej[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia sztuki. Tom 19. Słownik terminów artystycznych i architektonicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 176. ISBN 978-83-62095-59-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nikolaus Pevsner, John Fleming, Hugh Honour, Encyklopedia architektury, Warszawa 1992.