Kamienica Bolesława Richelieu w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamienica Bolesława Richelieu w Poznaniu
Zabytek: nr rej. A-469 z 14.06.2002[1]
Ilustracja
Kamienica Richelieu (po prawej) i dawny hotel Polonia
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Grunwaldzka 20a (róg Stolarskiej)

Typ budynku

kamienica miejska

Styl architektoniczny

secesja

Architekt

Paul Pitt

Inwestor

Bolesław Richelieu

Kondygnacje

4 + 1 (poddasze)

Ukończenie budowy

1902

Pierwszy właściciel

Bolesław Richelieu

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Bolesława Richelieu w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Bolesława Richelieu w Poznaniu”
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Bolesława Richelieu w Poznaniu”
Ziemia52°24′20″N 16°54′04″E/52,405556 16,901111

Kamienica Bolesława Richelieu – zabytkowa kamienica zlokalizowana w Poznaniu, przy ul. Grunwaldzkiej 20a (róg Stolarskiej) na Grunwaldzie (Osiedle Św. Łazarz), w bezpośrednim sąsiedztwie dawnego hotelu Polonia[2].

Budynek wpisany do rejestru zabytków pod nr A 469 w dniu 14 czerwca 2002 roku[3].

Obiekt wzniesiono w latach 1901-1902, według projektu Paula Pitta dla Bolesława Richelieusztukatora, z którym Paul Pitt ściśle współpracował[4][5].

Kamienica wykonana została w stylu secesyjnym. Wybudowana na rzucie litery „L” jest czterokondygnacyjna, z wysokim, wielospadowym dachem, kryjącym użytkowe poddasze. Bryłę budynku wzbogaca narożna wieżyczka zwieńczona hełmem. Elewacje posiadają bogaty wystrój architektoniczno-rzeźbiarski, ozdobione są balkonami i szczytami. Wśród dekoracji sztukatorskich wykonanych przez Bolesława Richelieu[4] wyróżniają się przedstawienia fantastycznych zwierząt i roślin, takie jak wizerunek smoka wieńczący portal, fantastyczne węże zdobiące fryz między trzecią a czwartą kondygnacją kamienicy oraz dominujące w elewacji przedstawienie drzewa w centralnej części czwartej kondygnacji. Przy głównym wejściu do budynku zachowała się sygnatura architekta.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2014-03-03].
  2. Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 148, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  3. Rejestr zabytków nieruchomych miasta Poznania
  4. a b Jan Skuratowicz, Magdalena Adamczewska, Piotr Walichnowski: Secesja w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 58–61, 129, 133. ISBN 978-83-7503-055-6.
  5. Jan Skuratowicz: Architektura Poznania 1890-1918. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1991. ISBN 83-232-0313-X.