Kamienica Horowitzów w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł może zawierać nierzetelne źródła.

Informacje oparte na nierzetelnych źródłach mogą zostać usunięte. Zweryfikuj hasło i dodaj przypisy do wiarygodnych, najlepiej recenzowanych publikacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Uwaga: Aby ułatwić pracę, stosuj standardowe parametry z datą: nierzetelne=2024-11

Kamienica Horowitzów w Warszawie

nr rej. A-1354 z 09.09.2016
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Wilcza 71 / ul. Emilii Plater 4
Położenie na mapie Polski Kamienica Horowitzów w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kamienica Horowitzów w Warszawie
Położenie na mapie Warszawy Kamienica Horowitzów w Warszawie
52,223193°N 21,008685°E/52,223193 21,008685
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Horowitzów^[1] nazywana też kamienicą Mojżesza Horowitza^[2] lub kamienicą Gity Horowitz^[3] – kamienica znajdująca się u zbiegu ulic Wilczej i Emilii Plater w Warszawie.

Kamienica, nosząca numery 71 od strony ulicy Wilczej i 4 od Emilii Plater, powstała w latach 1937–1938 dla pochodzącej ze Lwowa rodziny Józefa, Moszka i Gity Horowiztów^[4]. Projekt kamienicy opracował Józef Steinberg^[4].

Sześciokondygnacyjna kamienica posiada zaokrąglony narożnik z balkonami. Parter przeznaczono na działalność handlowo-usługową. Elewacja kamienicy została obłożona płytami z piaskowca^[4]. Do wykończenia wnętrza użyto najlepszych ówcześnie materiałów kamieniarskich, stolarki drewnianej oraz elementów metalowych.

Kamienica, będąca jednym z budynków wykończonych w stylu art déco w Warszawie epoki międzywojennej, przetrwała II wojnę światową. Po toczących się w pobliżu walkach do dziś pozostały ślady po uderzeniach pocisków w jej fasadę; uszkodzenia te zostały wyeksponowane jako świadectwo historii.