Kamienica Rafała Sachsa w Łodzi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamienica Rafała Sachsa
Zabytek: nr rej. A/43 z 20.01.1971
Ilustracja
Kamienica Rafała Sachsa, 2011
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 44

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

II poł. lat 60. XIX w.

Pierwszy właściciel

Rafał Sachs

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Rafała Sachsa”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Rafała Sachsa”
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Rafała Sachsa”
Ziemia51°46′17,6″N 19°27′22,0″E/51,771556 19,456111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Rafała Sachsa – kamienica znajdująca się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 44[1]. Została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego 20 stycznia 1971 z numerem A/43[2] oraz do Gminnej Ewidencji Zabytków miasta Łodzi, z numerem 962[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie posesje nr 44 i 42 obejmowała jedna duża działka, mająca do 1850 roku nr porządkowy 191, a następnie (jako nr hipoteczny) 261[4]. Na froncie parceli, w jej środkowej części, stał drewniany, parterowy dom[5].

Kamienica została wybudowana w II poł. lat 60. XIX wieku, a w 1868 roku kupił ją Rafał Sachs[1], który prowadził produkcję związaną z branżą chemiczną (m.in. farby, kleje, zapałki)[5]. Po śmierci Rafała Sachsa posesja przeszła na własność firmy „Rafał Sachs”, którą kierował Jakób Sachs (syn), a z kolei po jego śmierci (1896) właścicielką była Rozalia Sachs[5]. W roku 1906 dom przejął Bank Handlowy w Łodzi[1] i Łódzki Bank Kupiecki[5], a od 1912 roku była własnością Towarzystwa Aukcyjnego Wyrobów Wełnianych Juliusza Heinzla[6].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Architektura elewacji jednopiętrowej kamienicy jest eklektyczna z elementami klasycystycznymi i renesansowymi. Dom wyróżnia się harmonijną fasadą. Ma trzy ryzality. W środkowym znajduje się balkon, a całość tego ryzalitu wieńczy trójkątny tympanon. Elewacja jest ozdobiona pilastrami o kompozytowych kapitelach, parter częściowo boniowany. Pomiędzy kondygnacjami biegnie fryz z rozetami i motywami roślinnymi. Nad oknami są ozdobne gzymsy, a brama zamknięta półkoliście[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 193–194, ISBN 978-83-939822-4-0.
  2. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. nid.pl, 2011-12-31. s. 43. [dostęp 2018-12-26].
  3. ↑ Wykaz kart adresowych gminnej ewidencji zabytków miasta Łodzi. Załącznik do zarządzenia Nr 7257/VII/17 Prezydenta Miasta Łodzi z dn. 20 listopada 2017 r.. uml.lodz.pl, 2017-11-20. s. 37. [dostęp 2018-01-02].
  4. ↑ Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 219, ISBN 978-83-939822-4-0.
  5. ↑ a b c d Piotrkowska 44 [online], piotrkowska-nr.pl [dostęp 2018-12-27].
  6. ↑ Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_Rafała_Sachsa_w_Łodzi&oldid=74120957”