Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku
Zabytek: nr rej. A-146 z 23.03.2006[1]
Ilustracja
Widok od południowego zachodu (stan na 2011)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Adres

ul. Jana III Sobieskiego 16
(Śródmieście)

Typ budynku

kamienica

Ukończenie budowy

1903

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku”
Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku”
Ziemia49°33′45″N 22°12′18″E/49,562500 22,205000
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica przy ul. Jana III Sobieskiego 16 w Sanoku – kamienica położona w Sanoku.

Pierwotnie był to dom rodziny Filipczaków[2].

Do numeru 16 byli przypisani: w 1935 Mojżesz Engländer[3], w 1938 inż. mierniczy Marek Schönkopf[4]. Do 1939 właścicielami kamienicy byli Emilia i Efraim Weidman[5], który był adwokatem z tytułem doktora[4][6].

Od początku lat 60. w kamienicy swoją siedzibę objął Cech Rzemiosł Różnych w Sanoku, który nabył budynek na własność[7][8][9] (w 1911 cech rzemieślniczy w Sanoku obchodził 400-lecie istnienia, a w 2011 CRR obchodził jubileusz 500-lecia istnienia[10]). W latach 90. w budynku funkcjonował sanocki oddział Stronnictwa Demokratycznego[11]. W lokalu kamienicy podjęło działalność założone w 2009 Stowarzyszenie Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku[12] oraz podmioty prowadzące działalności komercyjne. Pozostałe pomieszczenia stanowią mieszkania.

W 2012 nadano nowy wygląd połowie elewacji frontowej od zachodu.

Budynek został wpisany do rejestru zabytków (2006)[1] oraz do gminnej ewidencji zabytków miasta Sanoka[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 144 [dostęp 2016-10-20].
  2. ↑ Andrzej Romaniak, Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Katalog zbiorów, Sanok 2009, s. 52, 268
  3. ↑ Spis Właścicieli Kont Czekowych w Pocztowej Kasie Oszczędności: według stanu z dnia 30 września 1934 r.. Warszawa: Pocztowa Kasa Oszczędności, 1934, s. 522.
  4. ↑ a b Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1938 r.. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, 1938, s. 623.
  5. ↑ Stanisław Dobrowolski: Kamienica. Edelheitowie — Trendotowie — Jankowscy w Sanoku. Krosno – Sanok: Ruthenus, 2013, s. 93. ISBN 978-83-7530-234-9.
  6. ↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 707. [dostęp 2015-05-26].
  7. ↑ Cech Rzemiosł Różnych w Sanoku. W: Powiat sanocki. Od rzemiosła do przemysłu. Bydgoszcz: Grupa Wydawnicza Promocja Regionu, Promocja Polska, 2007, s. 10. ISBN 978-83-923852-7-1.
  8. ↑ Bartosz Błażewicz. Rzemieślniku, zrzesz się. „Tygodnik Sanocki”, s. 4, Nr 49 (213) z 8 grudnia 1995. 
  9. ↑ Cech Rzemiosł Różnych w Sanoku, Sanok [online], cechrzemioslroznychwsanoku.szkolnictwa.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  10. ↑ 500-lecie Cechu Rzemiosł Różnych w Sanoku. esanok.pl. [dostęp 2020-02-02].
  11. ↑ Królewskie Wolne Miasto Sanok. Informator miejski. Bydgoszcz: Journal, 1995, s. 18. ISBN 83-86002-54-9.
  12. ↑ Stowarzyszenie Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku - Kontakt [online], www.starecmentarze.sanok.pl [dostęp 2017-11-24].
  13. ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 3. [dostęp 2016-10-20].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_przy_ul._Jana_III_Sobieskiego_16_w_Sanoku&oldid=65202410”