French
DeutschKanialuk szary – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Ictinia plumbea[1] | |||
| (J. F. Gmelin, 1788) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | kanialuk szary | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 w sezonie lęgowym przeloty występuje przez cały rok | |||
Kanialuk szary[4], cykadojad szary[5] (Ictinia plumbea) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Amerykę. Monotypowy (nie wyróżnia się podgatunków)[2][6].
.jpg)
- Wygląd
- Długość ciała 36 cm. Prawie cały ciemnoszary, z rdzawą plamą u nasady lotek I rzędu i 2 lub 3 wąskimi białymi, mało widocznymi paskami u nasady ogona.
- Zasięg, środowisko
- Od północno-wschodniego Meksyku po północną Argentynę. Populacje z Meksyku, Ameryki Centralnej oraz z południowej części zasięgu są wędrowne[7]. Pospolity w tropikach i subtropikach w różnorodnych środowiskach, od lasów po otwarte lub zadrzewione tereny.
- Zachowanie
- Czatuje na suchych gałęziach, na szczytach drzew. Często spotykany w grupach, podczas wędrówek czasami w dużych stadach. Chwyta owady i inne drobne zwierzęta w powietrzu lub w koronach drzew.
- Rozród
- Gniazdo jest małą, ale solidną platformą w kształcie miseczki, zbudowaną z patyków i wyłożoną liśćmi; jest umieszczone w środkowej lub górnej części drzewa – w rozwidleniu pnia bądź gałęzi. To samo gniazdo może być wykorzystywane przez ptaki w kolejnych latach. W lęgu zwykle 1 jajo, czasem 2, głównie na krańcach zasięgu występowania. Jaja są białe lub niebieskawobiałe, zwykle bez wzorów, sporadycznie są na nich blade brązowawe plamki. Oboje rodzice uczestniczą w budowie gniazda, inkubacji i karmieniu piskląt. Okres inkubacji w dwóch gniazdach w Gwatemali wynosił 31 i 32 dni, a 4 pisklęta opuściły gniazdo po 38,5 dniach od wyklucia. W Argentynie w jednym zbadanym gnieździe okres inkubacji wyniósł 32 dni, a okres do opuszczenia gniazda – 36 dni[7].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kanialuka szarego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2008 roku liczebność światowej populacji szacowano na 0,5–5 milionów osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3][8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ictinia plumbea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Plumbeous Kite (Ictinia plumbea). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)]. (ang.).
- ↑ a b Ictinia plumbea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-15].
- ↑ P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, 1999.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
- ↑ a b Species account: Plumbeous Kite Ictinia plumbea. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund, 2020. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Ictinia plumbea. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).