Kara kościelna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kara kościelna (kara kanoniczna) – sankcja wymierzana za popełniony czyn, będący przestępstwem na podstawie wewnętrznego prawa Kościoła.

Podstawę do ich wymierzania stanowi Kodeks prawa kanonicznego w księdze VI Sankcje w Kościele (kan. 1311 - 1399).

Wyróżnia się kary:

• cenzury (ekskomunika, interdykt i suspensa),
• ekspiacyjne (zakazy, pozbawienia, przeniesienia, wydalenia),
• środki zaradcze (nagany, upomnienia kanoniczne),
• pokuty.

• Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej
• Penitencjaria Apostolska

• Codex Iuris canonici auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus, Kodeks prawa kanonicznego.Przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu. tekst dwujęzyczny, Edward Sztafrowski (tłumaczenie) i komisja naukowa pod redakcją Kazimierza Dynarskiego. Poznań: Pallottinum, 1984. Brak numerów stron w książce