Karabinek SIG SG 540 – Wikipedia, wolna encyklopedia

SIG SG 540

Państwo	Szwajcaria
Producent	Schweizerische Industrie Gesselschaft
Rodzaj	karabin automatyczny
Historia
Produkcja	od 1977 r.
Dane techniczne
Kaliber	5,56 mm NATO
Nabój	5,56 x 45 mm NATO
Magazynek	wymienny magazynek pudełkowy o poj. 20 lub 30 nab.
Wymiary
Długość	950 mm
Długość lufy	460 mm
Długość linii celowniczej	495 mm[1]
Masa
broni	3,26 kg (z kolbą stałą)[1] 3,31 kg (z kolbą składaną)[1]
Inne
Prędkość pocz. pocisku	980 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna	650-800 strz./min[1]
Zasięg skuteczny	ponad 800 m
Multimedia w Wikimedia Commons

SIG SG 540 – szwajcarski karabinek automatyczny.

Karabinek dostosowany do naboju 5,56 × 45 mm z pociskiem M 193. Produkowany przez firmę SIG oraz na licencji przez francuską firmę „Manurhin”. Używany we Francji oraz eksportowany do krajów Ameryki Łacińskiej, Afryki i Azji^[1].

Jest bronią samoczynno-samopowtarzalną. Działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy. Ryglowana przez obrót zamka, a komora gazowa posiada trójpołożeniowy regulator gazowy. Posiada mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii, a zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu po wystrzeleniu ostatniego naboju. Celownik przeziernikowy z nastawami od 100 do 600 m. Kolba stała lub składana typu rurowego oraz dwójnóg mocowany z przodu osłony lufy, który jest składany pod lufę. Można na karabinku mocować celownik optyczny, noktowizyjny lub wzmacniacz obrazu. Z karabinka można miotać granaty nasadkowe. Szereg elementów broni wykonanych jest z tworzywa sztucznego^[1].

• Martin J. Dougherty: Broń strzelecka od roku 1860 do współczesności. Bremen: MAK, 2010, s. 105. ISBN 978-3-939991-73-1.
• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7. Brak numerów stron w książce