Kardynałowie z nominacji Klemensa III – Wikipedia, wolna encyklopedia

Papież Klemens III (1187-1191) w ciągu swego krótkiego pontyfikatu mianował co najmniej 24 nowych kardynałów. 17 z nich pochodziło z Rzymu lub okolic, w tym wielu z rzymskich rodzin arystokratycznych. W ten sposób Klemens III, sam również rzymianin, dokonał całkowitej zmiany struktury Świętego Kolegium, które od tej pory na kilka dziesięcioleci zostało zdominowane przez rzymian. Dzięki temu doszło do ściślejszego związania z kurią papieską rzymskiej elity, która w XII wieku często stawała w opozycji do papieży.

Nominacja kardynalska dla Niccolò Scolari, bratanka Klemensa III, to jeden z pierwszych tego rodzaju udokumentowanych przypadków papieskiego nepotyzmu.

• Pierre de Blois, kanonik St.-Martin w Tours – kardynał prezbiter S. Clemente, zm. 23 listopada 1188
• Alessio Capocci, subdiakon S.R.E. – kardynał prezbiter S. Susanna, zm. 24 kwietnia 1189
• Giordano de Ceccano OCist, opat Fossanovy – kardynał prezbiter S. Pudenziana, zm. 23 lutego 1206
• Piotr – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli, zm. 1191
• Pietro Gallocia, subdiakon S.R.E. – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso, następnie kardynał biskup Porto e S. Rufina (sierpień 1190) zm. 14 marca 1211
• Giovanni Malabranca – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 1192
• Gregorio de San Apostolo – kardynał diakon S. Maria in Portico, zm. 1202
• Giovanni Felice – kardynał diakon S. Eustachio, następnie kardynał prezbiter S. Susanna (23 września 1189), zm. 1194
• Bernardo CanReg – kardynał diakon S. Maria Nuova, następnie kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli (20 lutego 1193), zm. 1204
• Gregorio Crescenzi, kanonik bazyliki watykańskiej – kardynał diakon S. Maria in Aquiro, następnie kardynał prezbiter S. Vitale (23 grudnia 1200), zm. 11 maja 1208
• Bobo – kardynał diakon S. Giorgio, zm. 1188

• Roffredo dell’Isola OSB, opat Montecassino – kardynał prezbiter Ss. Marcellino e Pietro, zm. 30 maja 1210

• Giovanni Lombardo, biskup Toscanella – kardynał prezbiter S. Clemente, następnie kardynał biskup Albano (17 kwietnia 1199), zm. w grudniu 1210

• Ruffino, biskup Rimini – kardynał prezbiter S. Prassede, zm. 1191

• Cinzio Cenci – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina (22 grudnia 1190), kardynał biskup Porto e S. Rufina (25 marca 1217), zm. 1217
• Guido Papareschi, rektor bractwa przy S. Maria in Trastevere – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (22 grudnia 1190), kardynał biskup Palestriny (27 maja 1206), zm. 1221.
• Romano, primicerius S.R.E. – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (22 grudnia 1190), zm. 1194
• Gregorio Carelli, kanonik bazyliki watykańskiej – kardynał diakon S. Giorgio, zm. 30 maja 1211
• Lotario Conti di Segni, subdiakon S.R.E., kanonik bazyliki watykańskiej – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco; od 8 stycznia 1198 papież Innocenty III, zm. 16 lipca 1216
• Gregorio Bobone – kardynał diakon S. Angelo, zm. 1202
• Niccolò Scolari, bratanek papieża – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał diakon S. Lucia in Orthea (22 grudnia 1190), kardynał diakon S. Maria in Cosmedin (1191), zm. 1200
• Giovanni di Salerno OSB – kardynał diakon Świętego Kościoła Rzymskiego, następnie kardynał prezbiter S. Stefano in Celiomonte (22 grudnia 1190), zm. 1208

• Ugo, kanonik bazyliki watykańskiej – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino, zm. 9 marca 1206
• Egidio de Anagnia – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, zm. w październiku 1194

• Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984
• Elfriede Kartusch, Das Kardinalskollegium in der Zeit von 1181-1227, Wiedeń 1948